Impavida – Eerie Sceneries
Vàn Records, 2008
Hahahahahahahahaha, ik word er stilaan gestoord van. Depressieve black metal en wat men zogenaamd funeral black metal noemt…. ze kunnen me wat. Net als het fenomeen “god” zijn sommige bands niet onder woorden te brengen omdat het de woordelijkheid voorbij gaat. Zo ook Impavida. In het verlengde van drummer Herbst’s band Lantlôs teistert Impavida de geestelijke gezondheid van de luisteraar. 350 luisteraars kunnen een origineel kartonsoortig exemplaar in handen krijgen, en weet je wat, ze moeten zich gaan haasten.
Veel ambient omkleedt de schilderachtige doom en black metal. Als ik mijn eigen woorden lees bedenk ik me dat het zo armzalig te definiëren valt in woorden. Ambient is zo nietszeggend, maar het laat in dit geval de ruimte om de panoramische soundscapes te beschrijven. Hypnotiserende keys, krankzinnige, palliatieve vocalen, … zelfs een toevallige toehoorder komt in trance bij het aanhoren van deze klanken en blijft starend staan, vertwijfeld en zoekend naar rede. Deze plaat slorpt al je aandacht op en neemt je mee in een audiale verdrinking. Het begint al met de aerofone klanken, angst inboezemend als nooit tevoren. Wanneer na een lange zweverige intro de lange dubbele basdrum inslaat, is het alsof een epileptische aanval al je zintuigen verovert en achterlaat in apathie. Ieder nummer vervreemdt de luisteraar verder de realiteit uit, als een vortex die uitmondt in een hermetische locked-in ervaring.
Wat moet je hier nog over zeggen? Niets. Net zoals mijn eerste Xasthur-ervaring was deze plaat een tampon waar ik volledig door uitgezogen werd. Menig mentaal gezond mens haalt het einde van Traumata niet, onmogelijk. Deze moet in uw kerker of folterkamer terechtkomen. Een echte aanrader, echt echt waar. Duidelijk?!
Tracklisting:
- Into Empty Spheres
- Dysmorphic
- Dark Skies
- Watching The World Through The Pale Eye Of An Unborn Child
- Ashes Of Me
- Traumata
Line-up:
- God Killing Himself – Alle instrumenten en vocalen
- Herbst – Drums
Links: