Iced Earth – Framing Armageddon
SPV – 2007
Hoe vaker ik er met mensen over praat, hoe vaker ik merk dat Iced
Earth vreemd genoeg een band is waarvan mensen ofwel heel erg houden,
ofwel heel hard moeten kotsen. Lezers die zich
mijn review van Overture of the Wicked herinneren, weten ondertussen
wel tot welk kamp ondergetekende behoort. Of het nu gaat om de eerste platen met
Gene Adam en John Greely op zang, de legendarische albums met Matthew Barlow of
de zelfverkondigde tweede jeugd met ex-Judas Priest zanger Tim
Owens; ik vind het allemaal te gek!
In bovengenoemde review sprak ik al mijn hoop uit dat Framing
Armageddon een stuk epischer zou zijn dat dat ene nummer Ten Thousand
Strong. Nou, ik word gelukkig op mijn wenken bediend, want "epiek" is hier
misschien wel hét sleutelwoord bij uitstek. Het begint al bij het intro – Overture – waarin verschillende muzikale thema’s voorbij komen die we gedurende
het album hier en daar nog eens tegenkomen. Vanaf nummer twee, oftewel Something
Wicked pt. 1, worden meteen ook nog eens alle registers opengetrokken: de
riffs zijn messcherp en superpakkend, Tim toont zich van zijn meest veelzijdige
kant en op ritmisch vlak is het een behoorlijk drukke bedoening.
Daarmee is de toon van het album helemaal gezet. Korte hoorspelen tussen
verschillende nummers door verhogen de dramatiek alleen maar en zorgen ervoor
dat Iced Earth zichzelf met Framing Armageddon helemaal overtreft als het om de
grootsheid van een concept gaat. De fans, waartoe ik mezelf ook reken, hebben
negen jaar moeten wachten op het vervolg van het op Something Wicked This Way
Comes ingeleide verhaal moeten wachten, maar dat is het dus allemaal waard
geweest.
Sommige stukken mag ik niet onvermeld laten: in Motivation of Man,
bijvoorbeeld, lijkt Owens vocaal af en toe helemaal op Ozzy; A Charge to Keep
is dan weer één van de coolste semi-ballads die de band in tijden heeft
geschreven; Order of the Rose is superheavy met zijn fel hakkende riffs;
The Clouding heeft een complexe opbouw van het kaliber Dante’s Inferno
en in Infiltrate and Assimilate komen een paar van de vetste riffs
voorbij die bandleider Jon Schaffer in de laatste tien jaar schreef!
Zijn er ook minpunten? Tja, weinig eigenlijk. Ten Thousand Strong blijf
ik een goed nummer vinden, maar een klassieker wordt dit volgens mij ook niet.
Ook het volledig op koorzang gebouwde When Stars Collide (Born is He)
lijkt mij een iets mindere god te zijn tussen al dat fraais. Maar goed, wat zijn
twee missers op een plaat van net geen twintig songs?
Jon Schaffer heeft in interviews al aangegeven dat deel twee van het verhaal
(dat Revelation Abomination zal gaan heten en begin 2008 uitkomt)
een stuk sneller en heaviër zal zijn. Ik wacht in spanning af hoe dat zal
verlopen, maar ik ben voorlopig heel erg blij met Framing Armageddon.
Weinig platen zullen in de komende maanden meer gedraaid worden dan deze, ten
huize Count Usher. Klasse, absolute klasse!
Tracklisting:
- Overture
- Something Wicked (Part 1)
- Invasion
- Motivation Of Man
- Setian Massacre
- A Charge To Keep
- Reflections
- Ten Thousand Strong
- Execution
- Order Of The Rose
- Cataclysm
- The Clouding
- Infiltrate And Assimilate
- Retribution Through The Ages
- Something Wicked (Part 2)
- The Domino Decree
- Framing Armageddon
- When Stars Collide (Born Is He)
- The Awakening
Line-up:
- Tim Owens – Vocals
- Troy Seele – Lead Guitar
- Jon Schaffer – Rhythm, Lead, Acoustic & Bass Guitars
- Brent Smedley – Drums
Links: