Met Bag Skyggernes Slør (los vertaald: “voorbij de sluier der schaduwen”) brengt Í Myrkri ons zijn derde album dat past bij het nakende eindejaar: ijskoud, guur, en het gevoel dat er maar weinig is om naar uit te kijken. Mariah Carey, maak maar plaats, want hier komt een bijna perfect kerstplaatje aan!
Í Myrkri is het geesteskind van heerschap Simon Gardarsson en bracht sinds zijn oprichting in 2019 maar liefst drie full lengths en een EP uit. Hij wordt hier voor het eerst bijgestaan door Skóggangr die instaat voor de teksten (volledig in het Deens) en stem en deze laatste kwijt zich uitstekend van zijn taak. Beide heren kennen elkaar bovendien van het eveneens black metal spelende Ildskær, opgericht in 2020, en ook met die band brachten de heren al een EP en een full length uit. Bezig bijtje dus, die Simon! Maar gaat dit ten koste van de kwaliteit?
Voorganger Drivende i Dødens Æter, dat net als het debuut van Ildskær een degelijke 70 punten scoorde op deze zwaarste der websites, was niet slecht. En op het eerste zicht is er niet zoveel veranderd: een undergroundproductie met ondergeproduceerde drvms en schelle gitaren aan een meestal hoog tempo, badend in nostalgie naar de tweede blackmetalgolf. In combinatie met de keyboards horen we toch regelmatig een behoorlijk vol geluid. Zoals voorheen lopen de nummers in elkaar over, dit keer onder begeleiding van een stevige wind en het gehuil van een desolate wolf.
Toch weet dit nieuwe Bag Skyggernes Slør mij veel meer te raken dan de andere albums van Gardarsson. Het melodische palet is nogal beperkt maar het zijn die weemoedige melodieën (die door een iets duidelijkere productie beter uit de verf komen dan eerder werk), die samen met het hoge tempo en de bijwijlen majestueus aandoende keyboards telkens weer de juiste snaar raken. De structuur van de nummers en de diverse manieren waarop de riffs gebracht worden, zorgen voor genoeg afwisseling om het interessant te houden. Het ononderbroken geheel van de in elkaar overlopende nummers is voor mij dit keer één van de sterktes van dit album: de muziek golft over je heen en neemt je mee op een ononderbroken, eenzame trip doorheen duistere wouden en betoverend mooie maar vijandige fjorden. Na een luisterbeurt of twaalf-dertien weet ik nog altijd niet welke riff precies bij welk nummer hoort, maar ik zet de plaat altijd met plezier in zijn geheel op. Op technisch vlak worden hier geen prijzen uitgedeeld maar voor sfeer en gezelligheid is dit een tien.
Naarmate het album vordert vindt een subtiele maar merkbare verschuiving in sfeer plaats. Melancholie is alom tegenwoordig maar bij de eerste twee nummers gaat dit hand in hand met een gevoel van strijdvaardigheid, verzet, kwaadheid. Dit wordt weerspiegeld in het aangehouden hoge tempo, de sfeervolle intro van de opener daargelaten. Het kantelpunt wordt gevormd door het instrumentale Nattehvælv, dat het album effectief in twee klieft. De daaropvolgende I Stjernernes Vold en Hinsides Skyggehavet kennen een aantal tragere, meeslepende passages; het gevoel van strijdvaardigheid maakt plaats voor aanvaarding, voor hopeloosheid en verlies. Het besef dat je het lichtpunt in de duisternis te laat zag terwijl het alweer aan het verdwijnen is.
Nog een speciale vermelding voor de centrale melodie van de afsluiter die mijn koude hart telkens een beetje doet herleven. Het is zeker niet de eerste keer dat dit soort melodie op een blackmetalplaat te horen is, maar het is hier met zóveel gevoel en overtuiging gebracht. Door de productie is het niet altijd even duidelijk waar welk instrument precies eindigt en begint, en hierdoor overvalt dit pareltje van een muziekstukje me af en toe nog steeds en kan ik er enkel stil van worden. Tot slot ook nog even hoedje af voor het prachtige artwork dat de muziek perfect complementeert.
Als je de verschillende aspecten waaruit dit album bestaat, apart bekijkt, lijkt het allemaal niet zo indrukwekkend en is dit in het verleden al veel vaker gedaan. Maar het is bijna onbeschrijflijk wat het geheel teweegbrengt. Vernieuwend? Helemaal niet. Technisch hoogstandje? Nee hoor. Maar een prachtig album? O jazeker.
Score:
87/100
Label:
Eigen beheer, 2021
Tracklisting:
- Stemmer Fra Skoven
- Solens Stund Svinder
- Nattehvælv
- I Stjernernes Vold
- Hinsides Skyggehavet
- Eroderet Bort Af Tiden (bonus track)
Line-up:
- Simon Gardarsson – Alle instrumenten
- Skóggangr – Stem
Links: