I Compagni Di Baal – I Compagni Di Baal
Jolly Roger Records, 2012
Geregeld bereiken enkele obscure plaatjes uit de hele wereld onze Zware Metalen-redactie. En dat obscure kan je in dit geval van letterlijk nemen: niet alleen op vlak van naambekendheid, maar ook wat thematiek betreft geldt deze term voor het Italiaanse I Compagni Di Baal. Een goede redacteur kauwt echter alles dat hem wordt voorgeschoteld, dus onderwerp ik ook dit titelloze debuut aan een grondige controle.
Al bij de eerste oogopslag op de hoes besef je dat het succes van Ghost zich ook tot de zuiderse regionen van Europa strekt. En jawel, qua geluid geen verrassing: ook I Compagni Di Baal speelt doomy, heavy rock met invloeden diep geworteld in de duivelse seventies. En zelfs het feit dat alle teksten in hun voor mij onbegrijpelijke moedertaal zijn geschreven, kan niet verstoppen dat ze het occulte bezingen.
De plaat begint veelbelovend met R.I.P., een vrij groovy up-tempo nummer met een NWOBHM-achtige solo in het midden van de song. Een trucje dat gitarist Daniele Carnali trouwens nog enkele keren zal herhalen en zo meteen bewijst dat hij een aardig stukje kan musiceren. Het volgende nummer, L’Orrore Che Abita In Me is ook niet slecht, maar klinkt dankzij de alom aanwezige hammond orgel en opbouw met momenten zozeer als Deep Purple dat de band hier evengoed “Profonda Viola” had kunnen heten (yep, Google Translate).
Wat volgt zijn nog zes songs in hetzelfde straatje. Muzikaal klinkt het allemaal zoals het hoort te klinken in dit genre: lekker retro, mysterieus… Maar ondanks de spelkwaliteit verslapt hier toch gaandeweg de aandacht, iets wat bij Opus Eponymous in geen honderd jaar het geval was! Grotendeels valt dit te verklaren door de Italiaanse teksten en het beperkte stembereik van Luca Finaurini, maar het zijn vooral de plekken waar de band wat gas terug neemt, dat het de luisteraar verliest. Het beste voorbeeld is Nell’ Oscurita’, een nummer dat twee en een halve minuut opzweept op Highway Star-wijze om dan abrupt af te breken naar een traag melodietje, in die mate dat je even moet checken of het nog om dezelfde song gaat. Deze zaken wijzen op het aanwezige kwaliteitsverschil met een band als Ghost, maar mits misschien een andere zanger en bij voorkeur in het Engels, zie ik genoeg lichtpunten om de kloof zeker te verkleinen.
Tracklisting:
- R.I.P.
- L’Orrore Che Abita In Me
- Oltre La Luna
- Tra Potere E Liberta’
- Icolalibai
- Nell’ Oscurita’
- Sepolto sotto un cielo
- La Danze Del Sangue
Line-up:
- Luca Finaurini – Zang
- Daniele Carnali – Gitaar
- Diego Brocani – Bas, Zang
- Giorgio Pantaloni – Drums
- Stefan – Keyboards
Links: