I Am Hunger – Odium
Snapping Fingers Snapping Necks, 2011
Het is alweer enige tijd geleden dat ik voor het laatst een
hardcore-plaat te horen kreeg die ik echt kon waarderen, maar
I am Hunger is het met Odium toch gelukt. Stevige
hardcore brengt men ons, grenzend aan death metal, maar toch met een
gezonde dosis aan melodie.
Het schijfje begint meteen goed met Somnambulate. De
combinatie van melodie en brute agressie die deze opener brengt,
zorgt ervoor dat het album mijn aandacht meteen gevangen heeft.
Een volgend hoogtepunt wordt al snel bereikt met het ‘cleane’ stuk
in Vultures. Dit biedt een mooi contrast met alle geweld van
de rest van het nummer.
Erg indrukwekkend ook is de monoloog aan het begin van Death
Row, evenals het rustigere Raised to Hate. Dit zeer
melodische nummer zorgt voor de nodige afwisseling na de voorgaande
hardere nummers. En zo zijn we alweer bijna aan het eind van het
album, een album met twaalf stuk voor stuk goed geschreven tracks.
Helaas zijn er niet alleen maar positieve dingen te melden over
I am Hunger. Zo zijn de cleane vocalen niet echt
om over naar huis te schrijven, en ook de elektronische toevoegingen
in bijvoorbeeld Odium hadden wat mij betreft wel weggelaten
mogen worden.
Met 38 minuten heeft I am Hunger een tamelijk kort album
uitgebracht, maar de kwaliteit van de muziek maakt deze plaat zeker
het kopen waard.
Tracklisting:
- Somnambulate
- Vultures
- Odium
- A Limitation of Infinity
- Indifference
- Death Row
- Distracted
- Arms Tied/Haven
- Raised to Hate
- Tough Love
- Grudged
- Some are made of worlds
Line-up:
- Fred Forsberg
- Joakim Forsberg
- Andreas Ehrnberg
- Ibbe Shabo
Links: