Hyperdontia is de wetenschappelijk benaming voor een aangeboren afwijking waarbij de persoon in kwestie één of meerdere tanden te veel in zijn mond heeft. Deze tanden worden in de meeste gevallen operatief verwijderd om te voorkomen dat ze ongewenste complicaties opleveren zoals het doordringen in de neusholte. Indien er geen medische noodzaak is dan kunnen de tanden ook vanwege esthetische redenen worden verwijderd. Het album Nexus of Teeth is door een internationaal collectief (Turks, Deens) op de wereld losgelaten via het label Dark Descent Records. Het is tevens het debuutalbum van de band met slechts één EP, getiteld Abhorrence Veil uit 2017. En dat was met een normaal gebit op zich best een knapperige versnapering.
Als eerste even een eervolle vermelding voor het artwork van dit album, uitgevoerd door Paolo Girardi. Ik denk dat dit een typisch gevalletje is van “what you see, is what you get” want het ranzige tafereel op deze hoes sluit prima aan bij de oldschool death metal van Hyperdontia.
Nu dan over tot deze muziek, als je het zo mag noemen, op Nexus of Teeth. Om de impact van deze schijf beter te duiden, kan ik dat het best even metaforisch omschrijven als volgt: stel je voor dat jijzelf lijdt aan deze aangeboren afwijking en dat je graag van het teveel aan tanden verlost wil worden maar er is helaas geen chirurg in de buurt die deze klus kan klaren. Er is echter wel een andere gegadigde die je met plezier van de extra tanden wil verlossen. Zonder verdoving slaat hij met een roestige klauwhamer al die extra tanden uit je bek. De broeierige ontstekingen die zich daarna vormen, lopen over van ondoorzichtig pus van het goorste soort. Hebben jullie er al zin in? Ik in ieder geval wel.
Dit album komt dus mokerhard aan, met grunts van een dergelijke vieze doucheputjesbrij dat er geen touw aan vast te knopen valt. Over het algemeen voelt de zeer lage grunt wat monotoon aan, op de sporadisch voorkomende rochelende screams na dan, maar dit stoort geen moment. Want wat naast dit lompe oldschool deathmetalgeweld zo fijn is, is het feit dat het speltechnisch van een buitengewoon hoog niveau is. Deze band laat zich niet enkel beperken tot de traditionele deathmetalcapriolen maar weet zeer stijlvol te variëren binnen het uiterst brute kader. De gitaren gaan alle kanten op: hoog, laag, riff hier, solo daar, en de drummer baant zich er strak doorheen met niet alleen de standaard blastbeats op formule één snelheid maar ook creatieve fills, thrashpassages en tijdens de rustigere momenten bakken met groove. Oh, en had ik al gezegd dat het strak is?
Qua referenties kom je op dit album van alles tegen en eigenlijk ook weer niets omdat Hyperdontia de verschillende invloeden zo heeft samen weten te smelten dat het in mijn ogen echt een eigen uniek geluid heeft gecreëerd. Maar als ik dan toch wat invloeden op een rijtje moet zetten dan denk ik aan een mix van Morbid Angel (dreigend gitaarwerk), Dying Fetus (onder andere Majesty) en qua sfeerzetting een band als Deeds of Flesh. Daarnaast zijn alle instrumenten en vocalen goed hoorbaar maar is de productie niet overdreven modern klinisch. Zoals dat hoort bij oldschool death metal.
Op thematisch gebied staan de tanden synoniem voor alle negatieve shit, depressies en alle ellende van dien en daarom moeten ze worden verwijderd. Deze verbinding (Nexus) van tanden wordt vol overgave getrokken en daar is dit album het niet te stuiten bewijs van. Geen tand wordt gespaard!
Over de gehele linie is Nexus of Teeth dermate sterk, dat ik geen echte uitschieter aan kan wijzen. Ieder nummer is een hoogtepunt an sich. Ik kan dan ook niet anders dan dit album een hoge score te geven. In mijn uiterst prille carrière als redacteur heeft dit veel indruk op mij gemaakt. Zet dit op tijdens het hardlopen en je loopt gegarandeerd een nieuw persoonlijk record ook al had je je voorgenomen om een trage duurloop te doen.
Score:
87/100
Label:
Dark Descent Records, 2018
Tracklist:
1. Purging Through Flesh
2. Of Spire And Thorn
3. Teeth And Nails
4. Aura Of Flies
5. Majesty
6. Euphoric Evisceration
7. Escaping The Mortal Embodiment
8. Existence Denied
Line-up:
- Malik Çamlıca – Bas
- Tuna – Drums
- Mustafa Gürcalioğlu – Gitaar
- David Mikkelsen – Zang
Links: