Tweede langspeler voor het Spaanse Hummano, een Spaanse band die ik volg vanaf zijn ontstaan. De eerste EP Is The Shit bracht zeer degelijke NWOAHM, de eerste langspeler We Hate You All?!?!?! deed hetzelfde. Deze band – volgens mij de beste band op het menu van Blood Fire Death – brengt nu album nummer twee uit en daar keek ik naar uit.
Hummano had in het verleden een soort van Atilla-achtige deathcore-fun look en feel over zich, ook al was het in feite eerder NWOAHM met een aantal accentjes uit andere genres om het af te ronden. Op dit tweede album laat Hummano dat party-gehalte wat achter zich en brengt het nummers met meer “sérieux”. De mensheid is volledig naar de kloten en Hummano heeft geen zin meer om dat te verbloemen of er de humor van in te zien. Ook muzikaal maakt de dynamische metalcore/NWOAHM meer en meer plaats voor moderne Suicide Silence, deathcore die lonkt naar hardcore. Vooral de drums (triggers) hebben er wat onder te lijden, terwijl het gitaarwerk lekker opgefokt blijft klinken. Het zorgt er voor dat ik deze band anders begin te bekijken en velen zullen dat met mij doen. Er valt een stuk excentriciteit weg, en in de plaats daarvan krijg je gemeende negatieve en positieve emoties. Wat je krijgt is zeker prima deathcore-materiaal, ik hoop alleen dat de volgende keer Hummano iets meer fun terug brengt in zijn spel.
Luistertip: S.N.A.F.U.
Score:
75/100
Label:
Blood Fire Death, 2017
Tracklisting:
- Def Con Three
- Black Mirrors
- Prophet Of None
- Stench Of The Earth
- Def Con Two
- No Gods, No Masters
- S.N.A.F.U.
- The Color Of Mistery
- Def Con One
- White Paranoia
- King Cobra
- Solitary Confinement
Line-up:
- Sito – Keel
- Fer – Gitaar
- Alfon – Gitaar
- Adrián – Drums
- Pablo – Bas
Links: