Huldra – Monuments, Monoliths
Eigen Beheer, 2013
2013 betekent voor Huldra uit Amerika het jaar van de eerste echte test. De EP en de voorgaande split met Dustbloom werden goed ontvangen, nu is er de eerste langspeler. Postmetalfans moeten zich aangesproken voelen.
En inderdaad, het is geen doorsnee metalplaatje geworden. 77 minuten lang wordt een luchtige versie van Neurosis en Isis neergezet. Norse gitaren met een brommend karakter gedijen op piano en ander toetsenwerk, een verhalende solo-leadgitaar en sludgerige vocalen. De sfeer is postrockend van aard, mede door de veel voorkomende ambient-onderstroom en de akoestische gitaarpassages. In vergelijking met de meeste postmetalbands die ik ken is het contrast tussen zacht en hard op Monuments, Monoliths groter, vooral omdat er vertrokken wordt vanuit een zachte, bijna loungy muzikaliteit. Aan de andere kant van het spectrum bevind je je onder een donker wolkendek die niets dan gedonder en bliksems belooft, maar uiteindelijk blijft het wel bij beloven.
Ik ben niet helemaal overtuigd van deze plaat, omdat de puzzelstukken wat moeilijk in elkaar vallen. De sludgevocalen zijn solide, maar de brutaliteit vloekt bij het relatief gevoelige instrumentale karakter van de nummers (afgezien van de ronkende riffs). De enkele cleane vocale prestaties zijn ook niet altijd even toonvast. Voor mij had het puur instrumentaal mogen blijven want dat is overtuigend sfeervol en vol emotie. Wie dat vocale gedoe een meerwaarde vindt moet hier maar tien punten bijtellen.
Tracklisting:
- Monuments
- Twisted Tongues and Gnarled Roots
- Noctua
- Ursidae
- Thousands of Eyes
- Damnatio ad Bestias
- As Above, So Below
- Is This the End? This Is the End
- Monoliths
- Auctoritas Non Veritas Facit Legem
- The City In the Sky
Line-up
- Matt Brotherton – Bass, Vocals
- Levi Hanna – Guitars, Samples/Vocals
- Eric Smith – Guitars
- Scott Wasilewski – Synth, Keyboards
- Chris Garrido – Drums
Links: