Horrendous – Ecdysis
Dark Descent Records, 2014
Vervelling. Het is vervelend en het is de naam van het tweede album van Horrendous. Het debuut The Chills was vooral zeer vervelend en moest het puur van z’n oldschool sound hebben. Toch ben je benieuwd hoe zo’n band evolueert. Houden ze vast of sturen ze bij? De Amerikanen dienen ons twee jaar later van antwoord.
Ecdysis komt gevarieerder over dan The Chills. Wellicht omdat er veel meer galsproeiende blackmetaltremelo’s tegenover de nocturne deathmetalsneren staan. Snedig zijn ze wel, naar blackmetalnormen zelfs melodynamisch, maar de vederlichte tuning maakt ze net dat tikje te zweverig om het zwavel uit de hellemuren te krabben. Bij het oxiderende soleerkoolstof past die licht schelle klank wel en de lead speelt ook een prominente rol doorheen alle songs. Walsend met de grievende doomdruilingen van de ritmegitaar, frivool over de deathmetaluitvallen glijdend of op ongebruikelijke momenten toch doortrekkend. Op zijn best gaan de harmonieuze gitaren een melancholische tripartite aan met een steunende basgitaar en voegen zo extra tristesse toe aan de sombere doompassages.
De door ziektekiemen kaalgevreten ijzerschaaf die met veel inleving de keelgruwel verzorgt lijkt nog steeds heel sterk op een iets galmendere versie van Martin Van Drunen. Van de sound stuift de walm van stof en motteballen uit de jaren ’90 nog steeds af, maar gelukkig zit de mix in balans, zodat je elk instrument effectief hoort (misschien iets meer gitaargloed). Nog steeds zetten ze er ook gewoon de groovezeis eens in (Nerpenthe). Variatie is daarmee het codewoord (die akoestische en een hardrockende instrumentals hebben we zelfs compleet genegeerd), al mocht er toch wat meer vel aan die sound zitten.
Tracklisting
- The Stranger
- Weeping Relic
- Heaven’s Deceit
- The Resonator
- The Vermillion
- Nepenthe
- Monarch
- When The Walls Fell
- Pavor Nocturnus
- Titan
Line-up:
- Jamie Knox – Drums
- Matt Knox – Gitaar, vocalen
- Damien Herring – Gitaar, vocalen
Links: