De eerste twee albums van Sonic Syndicate heb ik destijds “ontdekt” dankzij Nuclear Blast. Deze Zweedse hitlijstmetalband had wel “iets”, maar eerlijk gezegd weet ik niet meer wat. Ondertussen zijn ze toe aan album nummer zes, met een nieuwe bassist (Michel Bärzén van Degradead). Zijn jullie ook benieuwd wat er met deze band gebeurd is de laatste jaren?

Kijk, er is een reden waarom ik de meeste popmuziek verafschuw. Meerdere. Mannen die klinken als groot geworden Disneyfiguren, met het emotionele gewicht van een pallet Häagen-Dazs is er bijvoorbeeld eentje. Gadverdamme zeg, waarom hebben in leder gehulde mannen met baarden het over bloemetjes die groeien in als het donker is en zingen ze zoetgevooisd als de eerste de beste kinderlokker die oververhit loopt? Waarom klinken gevaarlijk glanzende gitaren als dingen iets wat Sinterklaas zou brengen voor je zesjarige neefje? Echt, serieus. Neen, dan luister ik nog liever – met heel veel tegenzin – naar de bron van al deze metalmiserie:

30 Seconds To Mars

Voer voor bakvissen dus, en “mannen” die te lijden hebben onder uitblijvende indaling der teelballen. Maar woorden wil ik er niet aan kwijt. Ga vissen of zo, Sonic Syndicate. SS’ers zijn zelden zo fout geweest. De Duitsers bij Nuclear Blast hadden groot gelijk om deze te laten vertrekken. Dit wil je gewoon niet op je loonlijst staan hebben.

Label:

Despotz Records, 2016

Tracklisting:

1. Confessions
2. It’s a Shame
3. Start a War
4. Falling
5. I Like It Rough
6. Still Believe
7. Crystalize
8. Burn to Live
9. Life Is Not a Map
10. Russian Roulette
11. Closure
12. Halfway Down the Road

Line-up:

• Robin Sjunnesson – Gitaar
• Nathan James Biggs – Zang
• Michel Bärzén – Bas

Links:

• Sonic Syndicate Facebook
• Despotz Records

Score: 25/100