Hate Eternal – Phoenix Amongst The Ashes
Metal Blade Records, 2011
“Ledigheid is des duivels oorkussen”. Dit gezegde moet haast wel een Amerikaanse tegenhanger hebben. Hoe valt de productiviteit van Erik Rutan op verschillende muzikale vlakken anders te verklaren? Zo is Rutan eigenaar van een eigen opnamestudio waar hij verschillende, waaronder niet direct voor de hand liggende als Madball en Agnostic Front, bands produceert. Daarnaast heeft hij kans gezien om het gehele opnameproces van het vijfde album van het door hem aangevoerde death metal-trio Hate Eternal tot een goed einde te brengen waardoor Phoenix Amongst The Ashes sinds kort in het schap bij je platenboer ligt.
Hate Eternal doet op Phoenix Amongst The Ashes niets nieuws, maar doet wel alles een tikkie beter. De productie is kristalhelder en minder een geluidsbrij waardoor al bij de eerste luisterbeurt duidelijk is wat de intenties van de band zijn. Dat wil niet zeggen dat de muziek zich makkelijk laat beluisteren; nog steeds is volledige aandacht bij beluistering een must. Pas dan ontdek je dat tussen het brute en soms maniakale geweld er subtiele details bevinden die zich pas na meerdere luisterbeurten prijsgeven.
Het album begint met een dreigend intro waarin de spanning naar The Eternal Ruler langzaam wordt opgebouwd. Deze track zal de vaste schare fans geruststellen. De bekende ingrediënten zijn aanwezig: hoog tempo, dissonante riffs en hysterische solo’s. Thorns of Acacia is niet minder hard maar door de herkenbare zich binnen het nummer herhalende thema’s een stuk toegankelijker. Via Haunting Abound komen we bij de eerste verrassing van de plaat: The Art of Redemption. De verrassing zit hem wat mij betreft niet zozeer in het bizarre begin, maar met name in de melodieuze bijna twinsolo in het voorlaatste gedeelte van het nummer dat vlak voor het einde weer overgaat in het bekende gebeuk dat mijn eerste hoogtepunt tot een waardig eind brengt. Wat volgt is het titelnummer waarbij een hoofdrol is weggelegd voor een bezwerende gitaarsolo die ook weer opvalt door het melodieuze karakter. Via Deathveil en het lompe mid-tempo Hatesworn naar de laatste beuker Lake Ablaze. Nog eenmaal passeren de hierboven gememoreerde muzikale bestanddelen de revue om de luisteraar bij het statige The Fire of Resurrection op adem te laten komen. De bezwerende werking van deze verheven afsluiter zal de luisteraar waarschijnlijk doen besluiten Phoenix Amongst The Ashes nogmaals te beluisteren….
De duivel kan weer rustig slapen. Hate Eternal heeft zich met haar nieuwste plaat definitief gevestigd in de hoogste klasse van het death metal-genre. Daarbij kan het haast niet anders dan dat ook liefhebbers van aanverwante genres uit het zwaardere segment zich aangetrokken voelen tot Phoenix Amongst The Ashes. Daarvoor heeft dit album te veel klasse. Het beste death metal-album van 2011? Wellicht, eerst afwachten waar Morbid Angel nog mee gaat komen.
Tracklisting:
- Rebirth
- The Eternal Ruler
- Thorns Of Acacia
- Hauntin Abound
- The Art Of Redemption
- Phoenix Amongst The Ashes
- Deathveil
- Hatesworn
- Lake Ablaze
- The Fire Of Resurrection
Line-up:
- Erik Rutan – zang, gitaar
- J.J. Hrubovcak – bas
- Jade Simonetto – drums
Links: