Happy Face – Le Tigre
Anticulture Records, 2005
Soms kunnen bands in death/grind genres teveel vervallen in clichés, alles zo snel mogelijk en alles blasten. Leuk dat wel, maar zoveel van het zelfde. Soms ben je toe aan iets echt unieks, iets verfrissends. En toen kreeg ik deze schijf voor mijn kiezen. Denk je ook alles gehoord te hebben in het muzikale straatje, nou mooi niet dus.
Dit is gewoon knap, brute death/grind dat niet al te zwaar leunt op blastbeats of pure snelheid. Pure groovende poep die op je wordt afgevuurd. Snelle intermezzo’s gecombineerd met langzame breaks. De grunts zijn afwisselend van enorm diep en minder diep naar gewoon gegrunt wat klinkt als geroep. Het geluid is precies goed, gitaar en bas lekker vuil en laag met een dikke laag distortion De drums zijn fantastisch, de bassdrum is duidelijk tikkend aanwezig, en een hoge snaredrum, ik blijf dat zo heerlijk vinden, een goeie ploeng/plang in plaats van de meeste zoutloze en saaie snares die er tegenwoordig zijn te horen…
Al deze ingrediënten maken de plaat enorm afwisselend en plezant om naar te luisteren. De breaks houden de nummers spannend, je weet nooit wat er gaat komen. Andere bands in het genre hebben meestal toch een neiging om voorspelbaar te raken in hun muzikale structuur. Je hoort de volgende riff al mijlen ver aankomen bij wijze van spreken. Ook grappig is dat de plaat langer lijkt te duren. Alle nummers komen amper boven de anderhalve minuut uit, maar alle nummers voelen een stuk langer.
Ja, ik mag dit album wel.
Tracklist:
- Prophetie Des Fouines
- Le Tigre
- Close The Door
- Wrugh
- Jupiter
- Chat
- Poudre De Perlinpinpin
- Finito Perfecto
- Le Long(Version Courte)
- Round Un
- Sakade
- Machine á Coudre
- Jazzy Night (Forever)
- Velour
Line up:
- Gregg – Bass
- David – guitars
- Julien – Drums
- Guillaume – Vox
Links: