Het eten van gisteren smaakt vandaag een stuk beter, althans wanneer je het gisteren niet opgegeten hebt. Belangrijk detail. Wat ik probeer te zeggen, is dat deze tweede Hamferð ondertussen de kans gekregen heeft om te rijpen, te marineren. Deze Faeröerse band is na Týr de tweede van de groep rotsen die boven de zeespiegel uitsteken aldaar, die ik ken. Blijkbaar een sterke band, want Wacken-laureaten en nu op Metal Blade Records. En ja, het klopt, anders zou ik ze niet laten rijpen, maar meteen afslachten als grienden.
Ik verwachtte pagan of folk metal, misschien black, maar geen death/doom. Het bleek death/doom te zijn. Ook goed, ieder genre heeft zijn exponenten. In het geval van Hamferð is het een topper in Faeröerse volkskunde, verklankt in doorleefde doom. Geen overdreven franjes, geen extremiteiten in de diepte, gewoon doodeerlijke doorleefde death/doom. Het beklijft, door zijn dreigende karakter en de cleane treurnis die af en toe de kop opsteekt. Nergens detecteer ik een vorm van geforceerde emotie, van vernieuwingszucht, van dikdoenerige doom… Dit klinkt bijzonder eerlijk en oprecht, met een pagan feel die nergens uitgebuit wordt. De cleane zang is pakkend, de grunts diep en log, de gitaren treurig en melanchomelodisch. Hier kun je echt weinig negatiefs over zeggen.
Geen absolute topper in mijn ogen en oren, wel een sterke genreplaat. Doe u gerust tegoed aan het sterkste nummer van de plaat, het hierboven gepostte Frosthvarv.
Score:
81/100
Label:
Metal Blade Records, 2018
Tracklisting:
- Fylgisflog
- Stygd
- Tvístevndur meldur
- Frosthvarv
- Hon syndrast
- Vápn í anda
Line-up:
- Jón Aldará – Keel
- John Egholm – Gitaar
- Theodor Kapnas – Gitaar
- Ísak Petersen – Bas
- Esmar Joensen – Keyboards
- Remi Johannesen – Drums
Links: