Grorr – The Unknown Citizens
ViciSolum Productions, 2014
Grorr is een uit Frankrijk afkomstige vijfmansband die technische progressive deathmetal muziek maakt. Muziek waar duidelijk over is nagedacht en die tot nadenken aanzet. The Unknown Citizens ligt nogal zwaar op de maag, geen lichte kost. Het is net als het in 2012 verschenen album Anthill een conceptalbum. Als uitgangspunt werd een gedicht van W.H. Auden uit 1939 gebruikt. Ik heb niet gestudeerd en ken schrijver en werk niet, dus ik kan niet goed beoordelen of dit ook echt terug te vinden is in de muziek, maar de drie thema’s die op dit album aan de orde komen zijn zowel in sfeer alsook in muziek duidelijk herkenbaar. Mede door het gebruik van een afwijkend instrumentarium en invloeden uit diverse culturen krijgt het album enorme kracht en diepgang. In 2012 wisten ze me compleet te overrompelen met hun muziek. Dat is nu wat minder en of dat door de muziek zelf komt of omdat ik nu wist wat me te wachten stond weet ik ook na een aantal draaibeurten nog niet.
The Unknown Citizens is onderverdeeld in drie delen, die ieder weer uit drie nummers bestaan. Deel één, The Fighter, is hard, ruw en bijna meedogenloos. Een soort van strijdliederen met geroffel op de drums, dreunende en bijna eentonige baslijnen, een rauwe grunt, en schreeuwerige zang, maar ook melodieuze elementen en instrumenten die meer de emotie van de strijd in geluid weergeven. Waanzin in muziek die maar moeilijk te begrijpen is, maar die je voelt tot in je teennagels.
Deel twee, The Worker, is anders van sfeer en opbouw. De basis is bijna industrieel. Je hoort de geluiden van de fabriek en de arbeiders in de muziek terug met wederkerende metaalachtige ritmes, een diepere, misselijke grunt en blazers uit het keyboard. Meer bombast, kracht en ritme en minder zwaar en ruig, een soort van film zonder beeld. Toch herkenbaar en het sluit prima aan bij het eerste deel. Het is anders, maar toch ook weer niet.
Deel drie, The Dreamer, doet zijn naam eer aan. Zonder dat er ook maar iets van de kracht van de eerste twee delen verloren gaat komt er meer melodie in de muziek, wordt het wat dromeriger en zijn meer Aziatische, bijna meditatieve invloeden terug te vinden. Ik kan het mis hebben maar ik meen in een groot deel van de vocalen en grunt de melodie, opbouw en sound van de Mongoolse keelzang terug te horen. Van dit gedeelte geniet ik zelf nog het meest, ook omdat het toch lekker door blijft dreunen.
Grorr blijf ik een pracht van een band vinden en de muziek blijft intelligent en indrukwekkend. Ik vind The Unknown Citizens wel net iets minder dan zijn voorganger maar het blijft allemaal zeer boven gemiddeld. Een absolute aanrader voor mensen die van muziek houden om over na te denken.
Tracklisting:
- The Fighter – Pandemonium
- The Fighter – Facing Myself
- The Fighter – Oblivion
- The Worker – Don’t Try To Fight
- The Worker – You Know You’re Trapped
- The Worker – But Still Hope
- The Dreamer – Unique
- The Dreamer – A New Circle
- The Dreamer – Alone At Last
Line-up:
- Bertrand – Gitaar, zang
- Gaël – Gitaar
- Yoann – Bas
- Jérémy – Drums,
- Sylvain – Samples
Links: