Grift – Syner
Nordvis Records, 2015
Mijn koffie kan over het algemeen nooit zwarter dan zwart zijn. Mijn black metal moet aanzienlijk minder ‘puur’ geserveerd worden. Atmosferische en/of post-black (Wolves in The Throne Room) kan ik verteren en ook de door puristen verguisde herrie van bands als Dimmu Borgir en Cradle Of Filth vinden nog wel eens een weg naar de speler. Zo de muziek van Grift als black metal is te duiden, ik schaar haar in de eerste hierboven genoemde categorie, dan zal deze de concurrentie om een plaats in die speler stevig aangaan. Syner is namelijk een verslavend lekker plaatje geworden.
Flarden Burzum met een behoorlijk dosis atmosfeer en melodie (die lead in Svältorna bijvoorbeeld) maken dat Grift boven de grauwe middelmaat uitstijgt. Grift is een éénmansproject van de Zweed Erik Gärdefors (op de eerste EP van het project nog aangeduid als Perditor). Erik heeft ditmaal, een uitzondering daargelaten, alles zelf ingespeeld.
Natuurlijk de muziek is niet bijster ingewikkeld, maar de ijzingwekkende, doch verstaanbare, strot en de vloeiende melodieën maken Syner tot een meer dan gemiddeld full length-debuut. Het geluid van een Harmonium (Slutet hav) geeft extra cachet, maar overheerst niet. De split met Saiva eerder dit jaar blijkt niet representatief buiten de door Kris gemaakte opmerking over ‘avondmuziek’. Syner brengt zes gloedvolle, kille doch sfeervolle tracks. Weg met de zomer, laat de herfst maar komen. En regenen, vooral veel en ophoudelijk regenen…
Tracklisting:
- Aftonlandet
- Svältorna
- Det bortvända ansiktet
- Slutet hav
- Undergörare
- Eremiten Esaias
Line-up:
- Erik Gärdefors – alles
Links: