Greyline – Red Carpet Avenue
Beniihana Records, 2004
Groningen, 2002, Greyline, een voortreffelijke Nederlandse act is geboren. De Nederlandse labels hebben niet goed opgelet, want het Duitse label Beniihana was hen voor: dit label zag bijtijds in dat Greyline genoeg in petto had voor een overtuigende langspeler. Met bijtijds bedoel ik hier dat deze band direct is opgepikt na het uitbrengen van de EP Shaping Directions (2003). In mijn recensies omschrijf ik de stijl van een band graag zo precies mogelijk. Bij Greyline vind ik het niet terecht om een bepaald genre toe te kennen. Zou dit tevens de geboorte zijn van een nieuw metal-verwant genre? Ik hoor voldoende invloeden uit diverse bands, hoor kreten om me heen als ‘metalcore, hydragrind, emo-core en gitaarhardcore,’ echter geen van deze termen vind ik op zijn plaats. Ik zou het een mix van de zojuist genoemde genres kunnen noemen, maar ook een totaal niewe stijl. Ik prefereer dat laatste. Wellicht is de term ‘greycore’ hier op zijn plaats.
De band raakt met Red Carpet Avenue letterlijk en figuurlijk een gevoelige snaar bij mij door invloeden van Shai Hulud, een band die ik persoonlijk erg kan waarderen. Er is geenszins sprake van jatwerk, maar wat Shai Hulud sterk maakt is opgepikt door Greyline. Het album bevat veel prettig chaotische passages, veel afwisseling, uitdagende overgangen en is geheel gekleurd door een eigen kijk op muziek. Ik vind het een zeer goede prestatie dat een band, die nog zo jong is, nu al een eigen gezicht heeft weten te ontwikkelen.
Persoonlijk vind ik The Simple Sweet And Clean het sterkste nummer van de plaat, door de kracht die in het nummer perfect tot uiting komt. Opvallend is track nummer vier, een fijn rustpunt tussen de pittige nummers op het album: Instrumental, overigens op het laatste moment nog even bedacht in de studio. Het enige kleine kritiekpuntje is dat er enkele overgangen op de cd niet geheel vloeiend verlopen. Een voorbeeldje hiervan is te horen in het nummer Beyond Black Is Grey: na een rustmoment beginnen de muzikanten een flinke partij te rocken, maar het komt over alsof ze hier iets te ongeduldig mee waren. Nu ik dit opschrijf bedenk ik me er meteen bij dat ik nu eigenlijk aan het zeuren ben over een wel heel klein detail.
Ik vermoed dat Red Carpet Avenue voor velen een stuk bewijsmateriaal zal zijn naar aanleiding van een live show die men heeft gezien van deze band, waar we in ons landje weer trots op mogen zijn. Tijdens zo’n show (die ondergetekende zeker eens zal bijwonen) zal de band net even wat krachtiger uit de hoek komen, wat op cd altijd minder makkelijk te uiten is. Mensen die de genres in de eerste alinea kunnen waarderen moeten deze plaat een luisterbeurt geven, maar ook een een deathmetalfan, die voor verwante genres open staat zal hier geheid iets mee kunnen. Open u voor een partijtje ‘greycore!’
- Tracklist:
- Start A Fire For Frozen Lips
- Melting Words
- Tears Drown The Fire
- Instrumental
- The Simple Sweet And Clean
- Beyond Black Is Grey
- Closing Doors
- End
- Line up:
- Jabe – Vocals
- Job – Guitar
- Jurjan – Guitar
- Mart – bass (speelt nog niet mee op Red Carpet Avenue)
- Wieger-Jan – drums