Graveworm – Ascending Hate
AFM Records, 2015
Graveworm is een band die al een poosje bezig is, maar waar ik nog nooit van gehoord heb. Dat komt misschien omdat deze qua muziek niet in mijn straatje ligt, maar misschien meer nog doordat de muziek van dusdanige kwaliteit is, dat doorbreken er niet echt in zit. Ascending Hate is het negende album en als ik bepaalde bronnen mag geloven, bevindt Graveworm zich in een dalende lijn.
Het is mijn sterke overtuiging dat Graveworm met wat originelere riffs een stuk meer zou bereiken. De formule kennen we wel: melodieuze deathmetal met flink wat keyboards en veel modern gehak op de gitaren. Daar overheen is een grunt te horen die zich aan de lage kant van het spectrum bevindt. Dit alles wordt dan ondersteund door drumpartijen die vooral uit veel dubbele basdrums bestaan. Klinkt als een hoop andere bands en dat is jammer voor Graveworm. De band heeft namelijk best wat ideeën om diens genre wat op te leuken, met af en toe wat blackmetal in de riffs en flink dynamische wisselingen. Niet dat die elementen zo origineel zijn, maar deze brengen wel wat kleuren in het palet. Een element dat de band ook niet aantrekkelijker maakt, zijn de teksten. Deze komen naast afgezaagd ook wat puberaal over.
Ondanks dat dit dus niet mijn kop thee is, hoor ik wel een band met een aantal ideeën. Jammer dat deze niet goed uit de verf komen. Qua schrijven van songstructuren zit het wel snor met Graveworm. Het is niet heel bijzonder, maar ze zetten de nummers gewoon goed in elkaar en voor deze band is dat prima. Smaak is dus smaak, maar er is één ding waar ik wel over ga zeiken en dat is de afgrijselijke productie. Alles is glad en schoon geproduceerd, op de bas na, die volledig verdronken is en er alleen door komt als de gitaristen gezamenlijk leads spelen. En dan die drums. Ik heb het al eens eerder aangekaart, maar ik loop groen aan als ik naar zo’n stadionsnaredrum zit te luisteren. Snappen wat deze in dit soort muziek doet, doe ik dan ook niet. Als je Motley Crüe heet, heb ik er vrede mee en sta ik vrolijk mee te drummen. Als je echter melodieuze deathmetal maakt, heb je werkelijk niets van doen met deze sound.
Oké, genoeg gezeur. Graveworm objectief: riffs die je allemaal wel eens gehoord hebt, passages op het keyboard die een somber sfeertje willen overbrengen en gegrunte teksten over afgezaagde, puberale onderwerpen. Ik hoop dat ze ooit nog iets doen met hun ideeën, want anders is Graveworm gedoemd tot middelmatigheid.
Tracklisting:
- The Death Heritage
- Buried Alive
- Blood, Torture and Death
- To the Empire of Madness
- Downfall of Heaven
- Stillborn
- Liars to the Lions
- Rise Again
- Son of Lies
- Nocturnal Hymns II (The Death Anthem)
Line-up:
- Stefan Unterpertinger – Gitaar
- Stefan Fiori – Vocalen
- Maschtl Innerbichler – Drums
- Eric Righi – Gitaar
- Florian Reiner – Bas
Links: