Van het Franse Antiq Label heb ik onlangs het schijfje Samanōn van Gjoad toegestuurd gekregen, dat eerder deze winter uitgebracht werd. Aanvankelijk werd mijn aandacht gevestigd op deze release door de genres die hieraan werden toegeschreven: atmosferische post-rock en post-black. Halverwege deze plaat, die iets meer dan een halfuur vult, heb ik echter moeten concluderen dat het post-blackelement mij een vertekend beeld heeft gegeven. Wat Gjoad op zijn debuut wel biedt is een zalvende dosis vol ritualistische post-rocksoundscapes.
Samanōn bestaat uit vijf nummers die elk grotendeels instrumentaal zijn en welke je doen mee verzinken in het prachtige negentiende-eeuwse artwork van Franz Steinfeld en je doen wanen in je eigen reis van introspectie. Bestaande uit drie leden is het geluid van de band bij vlagen redelijk minimalistisch te noemen. uitgerekte dronepassages (die klinken als een draailier) vormen een belangrijk onderdeel van het geheel. Toch valt er constant volop sfeer te beleven. Untar klinkt als een gestripte versie van Heilung, maar ditmaal vrij van diens vocalen en bombast. Deze afsluiter van het album weet er zelfs nog een aangenaam Church Of Ra-sfeertje mee te creëren. Gartsang valt op dankzij een rustig gesproken vertelling in het Duits, waarbij de gitaar kalm klinkt tegenover een regenachtige achtergrond. De song gaat uiteindelijk feilloos over in Hagazussa, dat grote invloed trekt uit de neo-folk(metal). Het is echter opener Rouh – Samanōn die met een speeltijd van veertien minuten meteen veertig procent van de totale speeltijd opeist. Chants en een opjagend percussiespel zetten de toon voor wat klinkt als een strijd tussen mens en natuur en hoewel het eerste deel van het nummer mij zeker deed denken aan bands in de richting van Heilung en NYIÞ, dijt het uiteindelijk uit naar een klassieke post-rockclimax. Het opvolgende Peraht, dat ook gewoon negen minuten duurt overigens, voelt al meer aan als een ”gewoon” post-rocknummer, maar zonder dat het zijn ritualistische neo-folkkarakter loslaat.
Veel zinnigs valt er niet meer te schrijven over een dergelijk product, dat je vooral zelf dient te ondergaan. Een magisch werkje dit Samanōn, waarmee Gjoad de luisteraar een vijfendertig minuten durend moment van bezieling schenkt. Een welkome afwisseling voor als je even gas terug wilt nemen van het zwaarste metaalgeweld en zeker een aanrader voor een verfrissende tocht in de natuur.
Score:
78/100
Label:
Antiq Label, 2020
Tracklisting:
- Rouh – Samanōn
- Peraht
- Gartsang
- Hagazussa
- Untar
Line-up:
- Herbert – Gitaar
- Günter – Drums, percussie, vocalen
- Philipp – Gitaar, basgitaar
Links: