Giftdwarf – Giftdwarf
SAOL Music, 2011
Eenieder die ooit een Duits festival heeft mogen bezoeken kent het verschijnsel. Bij onze oosterburen zijn er allerlei bands en bandjes die hun muzikale uitingen doorspekken met de nodige Duitse humor. Op het podium gooien ze er dan ook nog de nodige vreemdsoortige vormen van show tegenaan. Voorbeelden genoeg. Toch is er met de hierna te bespreken nieuwe Duitse band toch wat meer aan de hand. Giftdwarf maakt gewoon een bijzonder lekker en verrassend stukje muziek en de samenwerking tussen een Engelse tekstschrijver en twee Duitse komedianten zorgt voor verrassende spitsvondigheid. Voeg daar nog het gebruik van wat ongewone instrumenten aan toe en dan is het beeld wel compleet.
In 2008 ontmoet de Duitse cabaretier Gerd Knebel heavy metal-legende Uwe Luis en het klikt tussen de twee. Gerd haalt zijn oude vriend Olaf Mill erbij, die al jaren de muziek verzorgt bij de optredens van Gerd. Giftdwarf is een feit! Er wordt een bassist(e) en een drummer gevonden en de band is compleet. Door een toevallige ontmoeting wordt ook de Britse tekstschrijfster Geraldine Blacker in het project betrokken en gaandeweg wordt duidelijk dat het absoluut knallende heavy metal moet zijn, dat wordt gespeeld. De eersteling van Giftdwarf heet natuurlijk Giftdwarf en is, inclusief gifgroene voorkant, sinds kort te verkrijgen.
Stampende, ronkende en rokende heavy metal. Lekker gitaarwerk, stuwende bas en cabaretesk aandoende zang met een rauw metalrandje. Dat is het eerste dat opvalt. Daarnaast zijn de echt leuke teksten en de bijzondere muzikale vondsten zoals plots opduikende geluidseffectjes of onverwachte instrumenten een welkome aanvulling. De teksten in bijtend en perfect Engels worden afgewisseld met stukjes met een sterk aangezet Duits accent of zelfs even helemaal in het Duits. Je wordt steeds op het verkeerde been gezet door deze verrassende muzikale club.
Een verrassend sterk debuut van Giftdwarf dat nu al naar meer smaakt. Prima productie ook. Mijn enige probleem ligt bij de bij vlagen erg simpele drumpartijen. Voor de rest heb ik alleen maar verbaasd en met plezier geluisterd. Duitse humor van internationale klasse bestaat dus echt en als je dat mengt met prima heavy metal dan krijg je dus een resultaat dat het beluisteren zeker waard is.
Tracklisting:
- iPott
- Fritz
- I Saw It On The News
- Holiday
- My Mother Looks Like Lemmy
- Bo(w)frostman
- Amtssprache
- Pavarotti’s Thoughts
- Primitive
- My Place
- Ebay
- Two Moons
- Metal Bürohengst
Line-up:
- Gerd Knebel – Vocals
- Uwe Lulis – Guitar
- Olaf Mill – Guitar, harp, trompet
- Natalie Eis – Bass
- Gerd Lücking – Drums
Links: