Het komt uit Amsterdam en het heet Geishas of Doom. Nee, dit is geen begin van een raadsel. Is echt zo. Het maakt punkmuziek met een experimentele lading. Sick Music For Sick People – Vol. 1 luidt de naam van deze EP. Met Covid-19 wat momenteel zo lustig om zich heen grijpt moeten voldoende luisteraars te werven zijn.
Geishas of Doom start met een jam van zeven minuten waarin de band verschillende mogelijkheden verkend. Het mag daarbij best een beetje experimenteel zijn en buiten de bekende paden. Een jam, meer is het niet. Het is geproduceerd voor ongeveer twee euro. Het is ingespeeld voor ongeveer drie euro. Met andere woorden: rampzalige kwaliteit. Prima als je een garagekwaliteit punkdemo uitbrengt natuurlijk, maar in dit geval is elk leven eruit gezogen. Het drumspel is zwak en slonzig. Vanaf nummer twee gaan de vocalen aan. De vocalist zet constant in een te hoog register in, waardoor zijn bijdrage niet echt lekker overkomt. Het mist bovendien overtuiging en onderscheidend vermogen. Het is ook niet ruig genoeg om dat als wisselgeld in te brengen voor de verdere saaie aankleding. Dat is het juiste woord. Het is gewoon een ontzettend saai plaatje, ondanks dat de heren echt wel proberen wat experiment toe te laten. Geishas of Doom heeft niet het vermogen om boven zichzelf uit te stijgen en daadwerkelijk te musiceren, in plaats van een beetje experimenteel te jammen.
De band zelf noemt bijvoorbeeld Black Flag als inspiratiebron. Exact het giftige venijn van die band ontbreekt bij Geishas of Doom. Nog even blijven oefenen mannen, want dit slaat natuurlijk nergens op. Het enige waar Sick Music For Sick People – Vol. 1 voor staat is de eindeloze verveling van een coronaquarantaine waar je maar niet uitkomt.
Label:
Eigen Beheer, 2021
Tracklisting:
- Powers That Be
- Manic Thoughts
- Send Them All To Hell
- The Best I Can
- Dead End Path
- Nowhere To Go!
Line-up:
- Jeroen Ligter – Drums, gitaar, stem
- Jan Petit – Basgitaar, tekst
- Pieter Holkenborg – Gitaar, drums, stem
Link: