Gardenjia – Epo
Memorial Records, 2013
Als je het een aantal jaren geleden over djent had dachten mensen waarschijnlijk dat je maar wat aan het brabbelen was. Nu is het een waar fenomeen in de progressieve metal dat zeer geliefd maar ook zeer verguisd wordt. Wat dat betreft is de receptie vergelijkbaar met die van nu metal aan het eind van de jaren ’90. Het Italiaanse Gardenjia speelt djent en Epo is het debuutalbum.
En je zou je bijna gaan afvragen of de mannen epo hebben gebruikt, want de band gaat gelijk als een speer van start. De springerige riffs vliegen je om de oren, de drums horten en stoten als een gek en daarbovenop krijgen we nog een combinatie van schreeuwen en cleane zang. Dat is voor een aantal nummers zeker geen probleem maar op een gegeven moment wordt dat eentonig.
Ondergetekende gebruikt geen epo en daarom is het uithoudingsvermogen vrij laag. Na een aantal nummers vind ik het als iemand die vrij veel djent luistert erg vermoeiend worden. Ook zijn de vocalen echt op het randje. Gelukkig worden er af en toe wat afdalingen in de rit geplaatst waarin de muziek een stuk sfeervoller wordt en me een beetje doet denken aan Uneven Structure. De stukken met saxofoon vind ik het mooiste en het is jammer dat die niet meer gebruikt is. Het geeft iets extra’s aan het geluid van deze Italianen.
Uiteindelijk kom ik afgepeigerd bij de eindstreep aan. Een album van 75 minuten vol met djent gaat je niet in de koude kleren zitten. Iets meer rustpunten had de muziek goed gedaan, op sommige momenten is het echt een brij. Gardenjia heeft genoeg potentie, nu moeten de composities nog wat meer balans hebben.
Tracklisting:
- Epica
- Ante Rem
- In Blue
- Shapes Of Greys
- Touch Of Glory
- Fire Walk With Me
- Giada
- In Dusk
- Epo
- Ascension
Line-up:
- Raffaele Galasso – Vocals, Guitars, Bass, Synths
- Giuseppe Miglietta – Guitars, Synths
- Antonio Martire – Drums, Synths
- Ezio Contino – Sax
Links: