Gamma Ray – Empire Of The Undead
earMUSIC, 2014
Eén van mijn jeugdliefdes, voor sommigen: jeugdzondes, is Gamma Ray. Ik weet nog goed dat ik halverwege de jaren ’90 van de vorige eeuw helemaal verslingerd was aan het album Land Of The Free. Een heerlijk over-the-top powermetalalbum dat in een tijd werd uitgebracht waarin bands uit de Amerikaanse stad Seatle op hun hoogtepunt waren. Een overdaad aan bombast versus het veel soberder en van alle franje ontdane grunge-gebeuren. Kai Hansen en co. roeiden destijds dan ook stevig tegen de muzikale stroom in.
Dat album uit 1995 achtervolgt de band anno 2014 nog steeds. Er gaat geen review van een nieuwe plaat voorbij of dat album wordt aangehaald als referentiekader. En ook deze review van Empire Of The Undead, studioalbum nummer elf, zal naast album nummer vier worden gelegd. En niet gehele ten onrechte. Albumopener Avalon is een epische track a la die weinig onder doet voor het vergelijkbare songmateriaal op Land Of The Free (denk aan Rebellion In Dreamland). Heel wat andere koek dan datgene dat mij is bijgebleven van de voorgaande albums Majestic en To The Metal, een lichte opwelling in de vorm van Land Of The Free II daargelaten. Naar mijn mening verzandde Gamma Ray de laatste jaren in een stabiele, maar weinig spectaculaire metalact.
Het hoge niveau van opener Avalon, dat direct de langste track van de plaat is, wordt op de rest van Empire Of The Undead niet meer gehaald. Wel valt op dat Gamma Ray frisser klinkt dan dat zij tot voor kort deed. Ik krijg nergens het gevoel, dat mij op hierboven aangehaalde albums wel bekroop, dat de band op de automatische piloot speelt. Natuurlijk, de heren schrijven degelijke songs die direct dan wel minder direct zijn geleend van Iron Maiden en Judas Priest, maar ze worden ditmaal wel vol passie gebracht. En natuurlijk is het tekstueel van bedenkelijk allooi (Born To Fly is abominabel en Hellbent valt ook niet heel serieus te nemen), maar het tempo en het spelplezier hebben ditmaal de overhand. Om over het heerlijke gitaarwerk maar te zwijgen.
Met Empire Of The Undead heeft Gamma Ray een prima album gebracht dat wat mij betreft het sterkste materiaal bevat dat de band na het jaar 2000 op album heeft vastgelegd. Liefhebbers weten genoeg. Zij halen dan ook de deluxe versie van dit album in huis dat bol staat van de extra’s die absoluut meerwaarde hebben. Gamma Ray blijft een band die op het randje balanceert van de goede smaak, maar dat dermate goed doet dat je de ‘foute’ elementen voor lief neemt. En zo blijven de Duitsers voor mij toch meer een jeugdliefde dan een jeugdzonde.
Tracklisting:
- Avalon
- Hellbent
- Pale Rider
- Born To Fly
- Master Of Confusion
- Empire Of The Undead
- Time For Deliverance
- Demonseed
- Seven
- I Will Return
Line-up:
- Kai Hansen – gitaar, zang
- Henjo Richter – gitaar
- Dirk Schlächter – bas
- Michael Ehré – drums
Links: