Het vierde album van Fleshgod Apocalypse, King, was het eerste album van deze Italiaanse orkestrale deathmetallers waarop hun bombastische muziek tot volle wasdom kwam. Dankzij Jens Bogren kreeg de complexe muziek voor het eerst een productie die de band recht deed. Sinds King is er het een en ander veranderd in de bezetting, aangezien Cristiano Trionfera en Tommaso Riccardi afscheid van de band hebben genomen. Veel invloed op het resultaat van het nieuwe album lijkt dit niet te hebben. Veleno klinkt als een logische opvolger van King en zal fans van de band dan ook zeker niet teleurstellen.
Het grootste verschil op Veleno is dat de orkestrale partijen dit keer niet uit de computer komen, maar zijn ingespeeld door een strijkkwartet. Hierdoor klinkt het album iets minder volgepropt en transparanter en dat komt het album zeker ten goede. Het betekent ook dat de gitaren ten opzichte van de voorganger weer wat prominenter in de mix staan en het album als geheel iets directer klinkt. Dat wordt met opener Fury gelijk duidelijk gemaakt aan de luisteraar. Zoals je dat van een nummer met die titel mag verwachten, jagen de Italianen in een hoog tempo door dit nummer heen om alleen in de refreinen en tijdens de solo even gas terug te nemen. De orkestrale partijen zetten accenten, maar nemen nergens het voortouw.
De furie tijdens de opener houdt de band gedurende de rest van het album grotendeels vast. Veleno is een agressief, druk en overrompelend album geworden. In de vorm van het gothische Monnalisa wordt de luisteraar halverwege een rustpuntje gegund en ook het epische, door sopraan Veronica Bordacchini gezongen The Day We’ll Be Gone biedt even wat ademruimte en is een welkome afwisseling tussen alle drukke geweld.
Ondanks dat er veel gebeurt in de arrangementen van de nummers dankzij de inzet van orkest en koor bekruipt me toch het gevoel dat er meer in had gezeten. In de basis zijn veel van de nummers qua opbouw hetzelfde. Fans van de band zullen er niet om kunnen malen, maar bij mij zorgt het er op den duur voor dat het album toch niet tot het einde kan blijven boeien.
Score:
74/100
Label:
Nuclear Blast, 2019
Tracklisting:
- Fury
- Carnivorous Lamb
- Sugar
- The Praying Mantis’ Strategy
- Monnalisa
- Worship And Forget
- Absinthe
- Pissing On The Score
- The Day We’ll Be Gone
- Embrace The Oblivion
- Veleno
Line-up:
- Francesco Paoli – Zang, gitaar, drums
- Paolo Rossi – Zang, basgitaar
- Francesco Ferrini – Piano, keyboards
Links: