Finch – Back To Oblivion
Razor & Tie, 2014
Groot in Amerika, onbekend voor mij en wellicht heel wat mensen hier. Niet verwonderlijk, want de commercialiteit druipt er af. Finch is een moderne rockband die behoorlijk emotioneel aanvoelt en het brengt erg verzorgde en toegankelijke melodieën op MTV-zang. Als er nog liefhebbers zijn voor dergelijke poprockbands, is er de volgende alinea.
Lastig om dit Back To Oblivion dus te omschrijven. Het geheel heeft een warm karakter dat soms richting een No Use For A Name of andere punkrockbands die het met verzorgde gitaarlagen doen en het heel erg rustig en toegankelijk maken. Emo-zang maakt het uiteraard af, het is duidelijk dat je bij Finch niet moet wachten tot het spektakel losbreekt en er wat agressie inkruipt. Hooguit wat screamo-hints op tracks als The Great Divide of Further From The Few. Anderzijds zullen de fans van gevoelige commerciële tracks, als die er hier zijn, wel in hun nopjes zijn met mooi uitgebalanceerde rustgevende tracks als Inferium of New Wave. Moeilijk dus om een product dat goed in mekaar zit en ook op bepaalde tracks een verhaal voorschotelt dat iets verder gaat dan catchy commerciële (punk)rockvibes. Toch wordt Back To Oblivion nergens écht interessant en maakt die emotionele laag vernis van de band een te geforceerd en flauw zaakje.
Tracklisting:
- Back To Oblivion
- Anywhere But Here
- Further From The Few
- Murder Me
- Picasso Trigger
- Play Dead
- Two Guns To The Temple
- The Great Divide
- Us Vs. Them
- Tarot
- Inferium
- New Wave
Line-up:
- Nate Barcalow
- Randy Strohmeyer
- Alex Linares
- Daniel Wonacott
- Alex Pappas
Links: