Fen – Dustwalker
Code666 Records, 2013
Het was ooit de band die ik kocht omdat er een label opstond met de woorden: ‘voor alle fans van Agalloch’, en voor één keer was het eens niet zo erg ver ervan af. Het Engelse Fen is begin dit jaar toe aan haar derde full-length met Dustwalker en ook hier wordt de uurgrens weer net overschreden.
Fen is duidelijk als band uit haar voegen gebarsten. De sound refereert nog op erg veel momenten naar die legendarische Agalloch-atmosfeer, met dromerige intermezzo’s en de interactie tussen zoetere zanglijnen en behoorlijk agressieve screams. Hoewel de structuur van de songs net niet zo intens is als bij Agalloch, durven deze Engelsen een pak experimenten aan te brengen in hun muziek, met ook alsmaar meer aandacht voor overgang en de zuiverheid van de klank. Neem je er Hands of Dust bij dan droom je ongetwijfeld snel weg op de erg intense instrumentale hoogte en sfeerspanning, met daarop zanglijnen die me zowel aan het nieuwere van Anathema als de gevoeligere insteek van Primordial doen denken. Stapsgewijs opgebouwd, met een erg gevoelige aanpak.
Een song als Spectre speelt ook met die lange, sprankelende melodiestromen waardoor je soms vergeet wat voor agressie er in deze band schuilt. Lange experimenten dus, maar die op deze wijze een magnifiek resultaat neerplaatsen. Melancholie zit er op die manier in een wat zoetere manier in verweven, met zangstukken en akoestiek die me zelfs soms richting Alcest doen denken, maar ook op een ietwat koudere manier dringt deze muziek tot je door. The Black Sound brengt wat meer atmosferische kilte, maar zonder dat Fen afstand doet van de dromerige en zelfs wat psychedelische stukken met cleane zang tussendoor. Momenten waar de band opbouwt en loslaat op getalenteerde manier, al blijft op The Black Sound en Walking The Crowpath dat langgerekte, stevigere werk iets minder op haar plaats.
Het is een band die haar publiek altijd wel in vervoering zal weten te houden, al dacht ik dat ook steeds van Agalloch. Fen lijkt een eigen weg op te gaan met warme en koude klimaten en brengt melancholie die op diverse wijze geserveerd wordt. Van alle zwartere folklovers die de kilte zonder jas tegemoet durven, tot de psychedelische fanaten met een warm hart.
Tracklisting:
- Consequence
- Hands of Dust
- Spectre
- Reflections
- Wolf Sun
- The Black Sound
- Walking The Crowpath
- Epilogue (Bonus)
Line-up:
- Grungyn – Vocals, Bass
- The Watcher – Vocals, Guitars
- Derwydd – Drums
Links: