Fates Warning – Darkness In A Different Light
InsideOut, 2013
Hét album waar ik als progressieve rock/metalliefhebber in 2013 reikhalzend naar uit heb gekeken was zeker niet het titelloze schijfje van Dream Theater (vooral weer veel van hetzelfde), maar toch zeker wel de nieuwe Fates Warning. Ondanks het feit dat de laatste studioplaat van deze heren al weer bijna tien jaar oud is en nou niet direct als hoogtepunt uit de discografie van Matheos en co. gezien mag worden beloofde het twee jaar geleden uitgebrachte album Sympathetic Resonance veel goeds. Dat album werd weliswaar niet onder de vlag van Fates Warning (maar onder de noemer Arch/Matheos) uitgebracht, maar verschilt in de line-up slechts doordat een ander de microfoon ter hand heeft genomen. Dat gezegd hebbende concludeer ik alvast dat Ray Alder dan ook anno 2013 nog steeds de onbetwiste vocalist is van Fates Warning.
Darkness In A Different Light is ondanks de radiostilte van bijna tien jaar het elfde studioalbum van de ooit als Iron Maiden-kloon begonnen band. En het is wat mij betreft een album geworden dat niet direct valt te vergelijken met een van de eerder uitgebrachte tien albums. Wat niet wil zeggen dat Fates Warning onherkenbaar is of een geheel andere koers heeft ingeslagen. Wel is het zo dat Darkness In A Different Light soberder is dan voorgaande albums in die zin dat er een betrekkelijk beperkte rol is weggelegd voor toetspartijen of allerhande samples. Iets waar de band met name vanaf Disconnected nogal een handje van had. Een cleanere sound en een steviger focus op een meer organische sfeer, meer groove ook (Kneel And Obey) is datgene dat het nieuwe album kenmerkt.
Ondanks de minder frivole benadering hebben we hier niet te maken met een allemansvriendje. Mij heeft het meerdere luisterbeurten gekost om deze plaat op waarde te kunnen schatten. Waren het op het eerste gehoor vooral de opnieuw aanwezige en op voorgaande albums gemiste solo’s van Frank Aresti die eruit sprongen, na de vierde luisterbeurt vielen de compositorische puzzelstukjes op hun plaats. Een nummer als Firefly blijft na meerder luistersessies hypnotiseren en Lighthouse ontspint zich na verloop van tijd van saai tot spannend.
Falling is een fraai rustpunt (op de 2cd-versie staat overigens een uitgebreidere versie die minstens zo fraai is) en Into The Black is redelijk rechtoerechtaan. En wanneer afgesloten wordt met de bijna een kwartier klokkende hybride van de platen A Pleasant Shade Of Grey en Arch Matheos‘s Sympathetic Resonance, And Yet It Moves On (met akoestisch intro!), mag je concluderen dat Fates Warning een uitermate afwisselende schijf brengt. Niet te vergelijken met platen als Paralles of Inside Out, maar ook weer niet direct met de laatste studioplaten. Dat gezegd hebbende is Darkness In A Different Light dan ook verplichte aanschaf voor de liefhebber.
Tracklisting:
- One Thousand Fires
- Firefly
- Desire
- Falling
- I Am
- Lighthouse
- Into The Black
- Kneel And Obey
- O Chloroform
- And Yet It Moves
Line-up:
- Ray Alder – zang
- Jim Matheos – gitaar
- Frank Aresti – gitaar
- Bobby Jarzombek – drums
- Joey Vera – bas
Links: