Faith No More – Sol Invictus
Eigen beheer, 2015
Kijkkijk: de wonderen zijn de wereld nog niet uit. Faith No More, de alternatieve metalband die zoveel verschillende stijlen in elkaar wist te gieten, is terug met een nooit verwacht nieuw album: Sol Invictus verschijnt achttien jaar na Album of the Year. De verwachtingen zijn dus hooggespannen: weten de Californiërs de wereld nog steeds te raken met hun mix van metal, soul, funk, experimentele rock en nog wat stijlen?
Het korte antwoord: ja. Sol Invictus (vrij vertaald: niet-overwonnen zon) is wat mij betreft het beste album van het vijftal na Angel Dust uit 1992. De twee platen die na die klassieker verschenen (King for a Day… Fool for a Lifetime uit 1995 en Album of the Year uit 1997) deden mij vrij weinig. Met het vertrek van gitarist Big Jim Martin leken de harde en onvoorspelbare kanten van de band definitief plaats te hebben gemaakt voor soul, funk en rock en werd het gaspedaal nog maar sporadisch diep ingetrapt.
Sol Invictus is gelukkig weer een stuk harder. De comebackplaat biedt de warme soulmix van de laatste twee platen maar weet de onderhuidse spanning nu wel tot uitdrukking te laten komen met de nodige – beheerste – agressie en gekte van Angel Dust en de platen daarvoor. Faith No More presteert het daarbij om dat bijna ongemerkt te doen. In nummers als Superhero en Matador bevind je je als luisteraar opeens te midden van stevige melodieuze metal zonder dat je het door hebt. Dat komt voor een groot deel door stemkunstenaar Mike Patton die wederom laat horen een heel arsenaal aan stijlen tot zijn beschikking te hebben en daar ook nog eens doodeenvoudig tussen kan schakelen.
Ook de humor is nog steeds aanwezig. Daarvan getuigen de goed gebruikte achtergrondkoortjes hier en daar maar ook de tekst van een nummer als Cone of Shame: ‘I’d like to peel your skin off, so I can see what you think’. De kracht van Faith No More komt bij uitstek samen in Motherfucker: een heerlijk duister en dreigend nummer dat zich na één keer luisteren direct in je hoofd nestelt.
Faith No More is terug. De band die in de loop der jaren werd overladen met prijzen en complimenten van Nirvana, Alice in Chains, Anthrax, Guns N’ Roses en Slipknot en de weg baande voor Limp Bizkit en Korn, heeft met Sol Invictus een plaat gemaakt die aan alle kanten klopt en die iedereen die ook maar een beetje openstaat voor het experiment moet beluisteren.
Tracklisting:
- Sol Invictus
- Superhero
- Sunny Side Up
- Seperation Anxiety
- Cone of Shame
- Rise of the Fall
- Black Friday
- Motherfucker
- Matador
- From the Dead
Line-up:
- Mike Patton – Vocalen
- Jon Hudson – Gitaar
- Roddy Bottum – Keyboard, vocalen
- Billy Gould – Bas
- Mike Bordin – Drums
Links: