Faal – The Clouds Are Burning
Ván Records, 2012
Tweemaal live gezien. De eerste keer werd ik door de duistere, onheilspellende en soms ook zeer melancholische klanken verrast, de tweede keer werden mijn hoge verwachtingen ruimschoots ingelost. Ik was dan ook zeer nieuwsgierig toen ik het nieuws opving dat er een nieuwe plaat aan zat te komen. Wel, hier is hij dan: The Clouds Are Burning van het uit Breda afkomstige collectief Faal.
Meteen de eerste keer dat ik de plaat opzet besluit ik voor het einde de repeatknop in te drukken. Ik wil nog even in de door Faal gecreëerde sferen blijven. De ruime 45 minuten vliegen werkelijk voorbij, ik verveel me geen moment. Dit komt door de consistente sfeer, afwisselende tempo’s en zeer goede songwriting.
Soms walst de muziek je, als een bewust traag ingesteld marteltuig, millimeter na millimeter plat. Beginnend bij je tenen. Op andere momenten krijgt de muziek vleugels en vlieg je weg op thermische dubbele basgolven. Op deze momenten neigt Faal naar met sfeer doorladen black metal. Het is een soort Ataraxie met een vleugje van de sfeer en gelaagdheid van Tyranny.
Zanger William grijpt op deze plaat voor het eerst naar de microfoon, iets wat hij live al een tijdje doet. Zijn vocalen, bestaande uit golvende lange uithalen in de vorm van een schurende grunt slaan af en toe door naar een scream. Het past perfect bij de muziek, vooral omdat de zang, vergelijkbaar met hoe dit vaak bij funeral doom acts gedaan wordt, subtiel op de achtergrond blijft.
Op het ene moment melancholisch, op het andere vol wanhoop en soms behoorlijk onheilspellend. Faal weet het allemaal in haar muziek te stoppen zonder alle kanten op te zwieren. Het is nog vroeg in het jaar, maar dit is zeker een kanshebber voor mijn jaarlijst. Een doomkraker van formaat.
Tracklisting: 
- My Body Glows Red
- The Insistance Wish
- Tempest
- The Cloud Are Burning
Line-up:
- William – Vocalen
- Pascal – Gitaar
- Alex – Gitaar
- Martijn – Basgitaar
- Yara – Synthesizer
- Ward – Drums
Links: