Extreem Eczeem – A Quivering Exaltation In Self-Excoriation
Eigen beheer, 2008
Hoewel de mannen van Extreem Eczeem momenteel alles behalve actief lijken te zijn op het wereldwijde web, kwam er afgelopen zomer toch een nieuw werkje van verderf uit de endeldarm rollen. De mooie titel A Quivering Exaltation In Self-Excoriation doet je ongetwijfeld denken aan een track op hun vorige cd: Magnus Contaminus (2004). Daarnaast is het meteen een teken dat het viertal nog steeds hevig geïnspireerd door Carcass door het leven gaat. Dat is geen nieuws, maar het belooft uiteraard weer veel goeds.
Op deze schijf voldoet Extreem Eczeem gewoonweg weer aan de muzikale verwachtingen van de liefhebbers. Alles draait om goorheid en anale penetraties, en natuurlijk blijven ook de gemene huidirritaties niet achter. Irriterend is in dit geval ook uiterst vermakelijk. Dan is het natuurlijk mooi meegenomen dat het muzikaal allemaal gelikt in elkaar zit. Drums die zich met hun lompheid al brekend, hakkend en brandend een weg banen door dode riffs die de balans tussen brute diepheid en venijnige felheid netjes intact houden. Dit alles in combinatie met het gebrom van Marco en het gekrijs van Manus vormt wederom een typische Extreem Eczeem plaat. Om het geheel wat op te sieren komen er nog wat inspirerende filmmomenten voorbij. Wie kent de “Get them off me!” scène uit Hellraiser II nu niet? Helaas duurt de plaat slechts elf minuten, de vraag of vier jaar wachten op een dergelijke korte plaat niet wat te lang is spookt dan ook door mijn hoofd. De repeatknop is dan ook al ingedrukt.
Een typische grind/death band waar we er in Nederland nog wel wat meer van hebben. Extreem Eczeem vermaakt de luisteraar in ieder geval goed en daar gaat het om, dacht ik zo.
Tracklist:
- Faeces Versa
- Corperal Barrel
- A Rapid Exfoliation Of Crusted Cutis Squamosum
Line-up:
- Marco – gegrom/gebrom
- Richard – geschraap/gegier
- Manus – gekrijs/geklier
- Mark – oemta/tata
Links: