Ex Deo – Caligvla
Napalm Records, 2012
Enkele jaren terug verwonderde het niet echt toen het Canadese Ex Deo in de spotlights kwam te staan. Als je al met de gehele Kataklysm-bezetting de koppen bij elkaar steekt dan kan het haast niet anders of je zit met kwaliteitsmateriaal. Van Romulus gaan we naar Caligvla, misschien wel wat keizers overgeslagen, maar de knappe koppen uit de geschiedenis moeten we uiteraard gehad hebben. Het thema dat zo populair is binnen black metal-kringen, de waanzin van keizer Caligula, kan uiteraard niet blijven liggen bij Ex Deo. Opnieuw krijgen we een plaat vol epische bombast met bulderende death metal en een symfonische leidraad.
Met I, Caligvla is het uiteraard al meteen vol in de roos. Na een introductiesample die me misschien net iets te plat klinkt, breekt dit epische spektakel los met slepende pletkracht en een symfonische golf die al meteen de trotsheid van de Klassieke Oudheid in de verf zet. Ook met een behoorlijk duistere lading en krachtige grunts. The Tiberius Cliff doet me zelfs wat richting het nieuwere materiaal van Ancient Rites denken op synth, maar uiteraard verdriedubbelt Ex Deo de power van de gitaren en het drumgeweld. Wat knalt deze band verdomd hard! Enkel blijft het op sommige momenten net iets te langgerekt en moet de mix tussen loeiharde death metal en symfonische weelde wat lang verteren eer je er echt mee weg bent. Het heeft echter zijn charmes, en op tracks als Per Oculos Aquila merk je ook dat die synths een nodige basis leggen voor het trotse gevoel en het antieke mysterie dat in deze band kruipt. Een nummer dat ook iets feller durft te slepen dan de rest, maar met Divide Et Impera wordt er duidelijk in volle vaart verder gestreden en merken we ook de gastvocalen op van Mariangela Demurtas (Tristania). Een laatste speciale vermelding gaat ook nog uit naar de knappe melodieën en stevige opbouw van Teutoburg.
Zonder twijfel het epische hoogtepunt van het jaar, maar dat betekent niet dat Ex Deo niet meer kan verbeteren. Het verhaal wordt steengoed gebracht, je voelt je als het ware naar één of andere antieke arena of Romeins slagveld getrokken worden. Deze death metal maakt dat ook Caligvla de symfonische metalwereld doet daveren op haar grondvesten. Toch zou iets meer afwisseling in die death metal-basis het allemaal nóg hoogstaander kunnen maken.
Tracklisting:
- I, Caligvla
- The Tiberius Cliff (Exile To Capri)
- Per Oculos Aquila
- Pollice Verso (Damnatio Ad Bestia)
- Divide Et Impera
- Burned To Serve As Nocturnal Light
- Teutoburg (Ambush of Varus)
- Along The Appian Way
- Once Were Romans
- Evocatio : The Temple of Castor & Pollux
Line-up:
- Stéphane Barbe – Guitar
- Jean-François Dagenais – Guitar
- Max Duhamel – Drums
- François Mongrain – Bass
- Maurizio Iacono – Vocals
- Jonathan Lefrancois-Leduc – Keyboards
Links: