Evocation – Dead Calm Chaos
Cyclone Empire, 2008
Een cultgroep was het. Begin jaren negentig maakten ze evenveel furore als pakweg Dismember of Carnage. Ondergetekende kwam nog maar net om de hoek kijken, maar deze naam herinner ik me nog. Helaas was het nog sneller voorbij dan het begon, en bevond de naam Evocation zich snel in een toestand van vergeten-zijn. Ze hebben de draad een tijd terug opgenomen en blonken vooral jaar uit met Tales from the Tomb . Old school met een zware ronksound, waarvan het patent door de jaren heen bij Dismember terecht gekomen lijkt te zijn. Zien of ze de lijn doorgetrokken hebben.
En ja, op het eerste gehoor klinkt het nog steeds naar ouwe getrouwe Zweedse death metal. Ronkende gitaren met veel brommende vibraties. De nummers zijn over het algemeen vrij loom en halen amper de noemer mid-tempo. Na veel luistbeurten viel dat trouwens meer en meer op. Op het vorige album coverden ze nog Entombed, nu zijn er ook neigingen tot groovy Entombed-ritmes terug te vinden. In het tweede gedeelte van de plaat wordt het gaspedaal wel wat dieper ingeduwd. Daarnaast is op deze plaat ook te horen dat de heren niet afkerig staan ten opzichte van melodie. At The Gates, ja, maar zelfs Göthenborg gedreven gitaarlijnen verschijnen op de partituren.
Op productioneel niveau wordt echter duidelijk dat de heren de boot een beetje gemist hebben. De old school vibe wordt wat teniet gedaan door het cleane jasje waarbij alleen de ronkende gitaren zich staande houden. Was Evocation een decennium geleden met deze nummers de studio ingetrokken dan klonk het ongetwijfeld veel beter. De sound en de manier van spelen voelen niet congruent aan, toch niet voor old school lovers die deze soort metal in zijn oorspronkelijke sound meegemaakt hebben. De melodische richting die ze hier meer zijn ingeslaan past wel in het plaatje van die frisse productie. Doch, er zijn al duizenden bands die niet excelleren en daarmee verdrinken in de grote zee van Göthenborg middenmotors. Schoenmaker, blijft bij uw leest!
Ja, uiteindelijk is het wel een vermakelijk album geworden. Toch had ik hier meer van verwacht. De band heeft betere nummers in zijn mars, daar ben ik zeker van. Ik begrijp eigenlijk niet wat ze doen, en ik hoop alleszins dat ze teruggrijpen naar Tales from the Tomb. Geïnteresseerden raad ik aan om dat album dan ook eens te checken.
Tracklisting:
- In the Reign of Chaos
- Silence Sleep
- Angel of Torment
- Boundead
- Dead Calm Chaos
- Truth Will Come Clear
- Dust
- Protected by What Gods
- Antidote
- Tomorrow has no Sunrise
- Astray Masquerade
- Razored to the Bone
Line-up:
- Janne K. Boden – Drums
- Vesa Kenttäkumpu – Guitar
- Thomas Josefsson – Vocals
- Marko Palmen – Guitar
- Martin Toresson – Bass
Links: