Evadne – The Shortest Way
Eigen Beheer, 2011
Met de globalisatie door de hedendaagse internetcultuur spelen steeds meer bands uit onwaarschijnlijke oorden leentjebuur bij wat je nu niet bepaald buren kunt noemen. Ook in de doom is dit merkbaar. Kille klanken komen uit zonnige gebieden en vice versa. Vorig jaar recenseerde ik het Spaanse Helevorn. Nu is het de beurt aan de landgenoten van Evadne die een verrassend vergelijkbaar werk leveren.
Het eerste dat opvalt is de enorm strakke, moderne productie. Zo hoor je het niet vaak bij ongetekende bands. De tweede langspeler van Evadne opent met wat clean getokkel maar barst al snel los in logge overstuurde gitaren met een daarbovenop liggende laag lichte melodie. Een formule die goed werkt en de hele plaat toegepast wordt. De diepe grunt van Albert is anders, de productie is anders, maar de basis doet me wel heel erg denken aan het Finse Swallow the Sun. Dit is echter niet storend, want kwaliteit is er voldoende aanwezig.
De melodielijnen en de soms erg sterke maar zeldzame cleane zanglijnen zijn memorabel genoeg en zorgen ervoor dat de plaat blijft hangen. Toch is het dan stiekem een beetje jammer dat deze band niet meer eigen gezicht toont. We hebben in ieder geval te maken met hoorbaar ervaren muzikanten die een sterk melodieus death doom-werk leveren.
Tracklisting: 
- No Place for Hope
- Dreams in Monochrome
- This Complete Solitude
- One Last Dress For One Last Journey
- All I Will Leave Behind
- The Wanderer
- Further Away the Light
- Gloomy Garden
Line-up:
- Albert – Vocalen
- Josan – Gitaar
- Jose – Basgitaar
- Marc – Gitaar
- Joan – Drums
Links: