Enemy Is Us – We have seen the enemy…and the Enemy Is Us
Crash Music/ Rising Realm Records, 2005
In periodes dat er even geen bands zijn die mijn muzikale behoeftes kunnen bevredigen of dat ik even iets anders wil horen dan de bands waarvan de platen reeds uit mijn hoofd ken ga ik natuurlijk wel eens op zoek naar wat nieuws. Dit doe ik onder andere door uit te zoeken of er bandleden uit een band die ik goed vind ook nog andere leuke projecten hebben. Zo ontdekte ik een tijd geleden dat de zanger van de eerste Darkane plaat Rusted Angel (1998) hierna zijn heil vond in onder andere Enemy Is Us. Tot mijn grote ergernis kon ik niet gemakkelijk aan materiaal komen van deze band. Ik teerde nu ruim een jaar op enkele samples, die mij toen al duidelijk maakten dat Lawrence Mackrory Darkane zeker niet vergeten was. Kort geleden werd ik verrast door de plotselinge release van deze full length.’Eindelijk’, dacht ik…
We hoeven zeker niet te betwisten dat deze plaat en heerlijke is voor in de verzameling. Echter moeten we het wél betwisten of de band niet te veel leunt op Lawrence’s verleden in Darkane en op At The Gates’ Slaughter Of The Soul. Wanneer je We have seen the enemy… op zet word je geconfronteerd met een begin, evenals bij Blinded By Fear van ATG. Ik wachtte hier namelijk op ‘Go!’ (Gelukkig hebben ze deze voorspelling niet waargemaakt). Ook werd mijn geheugen diverse malen opgefrist met stukken waarbij mijn hersenen de assosiatie maken met teksten van ATG, bij het nummer Cold As Hate ik ging bijna ‘…unleashed… The face of all your fears’ meezingen. De gitaren worden gedurende de hele plaat op dezelfde goede momenten ingezet zoals ATG dat doet, luister ook maar eens naar het nummer No Second Chance. Qua productie kan het niet tippen aan ATG, dit zou een redding kunnen zijn voor Enemy Is Us, omdat het er dan wellicht niet al te dik bovenop ligt. Het nummer Blooddance is een voorbeeld van het leunen op Darkane. Natuurlijk heeft Lawrence hier een beetje recht op, maar in deze band speelt hij basgitaar en is hij verantwoordelijk voor achtergrondvocalen. Dat is maar goed ook, want anders durf ik me niet bedenken hoe erg deze band Darkane zou benaderen.
Na deze vergelijkingen te hebben gemaakt bezit ik nog voldoende respect voor deze Zweedse band om het album best te kunnen waarderen. De muzikanten zijn prima in staat hun eigen nummer op te bouwen. Het klinkt thrashy, met de nodige toevoeging van een solo’tje hier een daar, de combinatie van de zangers is prima uitgevoerd. Het album bezit het zelfde gejaagde effect als, hoe kan het anders, de eerste Darkane. De band heeft ook geen onnodige muzikale risico’s genomen, waardoor de plaat lekker weg luistert.
Aldaar het begin van Enemy Is Us, die mij er van hebben overtuigd dat ze best een prima langspeler in elkaar kunnen draaien. In de toekomst zou ik ze aanraden iets minder te leunen op bovengenoemde bands, waardoor ze misschien enkele tradtreden hoger kunnen bereiken in het Zweedse circuit. Maargoed, liefhebbers van dit Zweedse genre kunnen hier zeker wat mee, indien zij niet te veel aandacht besteden aan de overduidelijke invloeden van de bands’ collega’s, want dan vraag je om ergernissen.
- Tracklist:
- Ashes Of The World
- Cold As Hate
- Demon Song
- Blooddance
- Killfest
- No Second Chance
- Plagued From Within
- The Walking Dead
- Unearthed (instrumental)
- Dead Last
- In Dreams
- Line up:
- Ronnie Nyman – Vocals
- Staffan Winroth – Guitars
- Peter Lindholm – Guitars
- Lawrence Mackrory – Bass/ Backing Vocals
- Magnus Ingels – Drums