Egoist – Ultra-Selfish Revolution
Selfmadegod Records, 2009
Tijd voor het tweede album van Egoist. Polen is de thuisbasis en Stanislaw Wolonciej is de baas. De man die de muziekwereld ontdekte via het drumstel, hanteert net als op DeAD eGG weer alle instrumenten. Niet echt uitzonderlijk allemaal, maargoed laten we gaan luisteren.
Stanislaw brengt met deze plaat een bonte bundel van statische metal en industriële, soms buitenaards klinkende geluiden afkomstig uit de synthesizer. Laat ik voorop stellen dat deze man goed zijn best heeft gedaan als het gaat om het produceren van Ultra-Selfish Revolution in zijn eigen 213 Studio. De muziek echter staat me minder aan. De soms dansbare metal, al dan niet voorzien van een beat (Near Warm Fireplace), is het voor mij allemaal net niet. Of het nu aan de zeikerige en immer cleane zang ligt, of het allemaal verre van diepgaand is, ik weet het niet. Ik denk wel dat deze man veel meer kan dan dit. De progressieve en chaotische kant van dit album klinken namelijk niet slecht, maar ook hier is er sprake van ‘net niet’. Een nummer als (Not) The End heeft de nodige invloeden van bijvoorbeeld een Meshuggah een Dillinger Escape Plan of wat mij betreft een CiLiCe maar door het ontbreken van de nodige (gecontroleerde) chaos en polyritmische praktijken klinkt Egoist hier gewoon veel te tam.
Onvoldoende is het niet maar dit album zal de lens van mijn cd speler niet meer tegenkomen. Wellicht is deze plaat het proberen waard voor de liefhebbers van de meer industriële kant in de metalwereld, maar ook op dit gebied is er al zo veel beters uitgebracht. De gitaarsolo’s van gastmuzikant Patrick Mameli (Pestilence) helpen het geheel ook niet meer overeind. Beetje zonde van de tijd dit.
Tracklisting:
- The Rest Will Follow
- Lifeless Love/Loveless Life
- On
- Just Ones
- These Strange Things
- Near Warm Fireplace
- (Not) The End
- Bright Shift
Line-up:
- Stanislaw Wolonciej – guitars, bass, vocals, drums, synthesizers
Links: