Eclectika – Dazzling Dawn
Asylum Ruins, 2010
Eclectika komt uit Frankrijk, een land waar de laatste jaren toch behoorlijk wat aparte doch steengoede bands vandaan komen. Eclectika is echter niet zo’n band; de dame en heren maken female fronted metal van de ergste soort.
Dazzling Dawn begint veelbelovend met een symfonisch intro en een pot niet onaardige, black metal-achtige muziek inclusief screams. Zodra zangeres Alexandra echter de mond opentrekt weet je dat het hele project gedoemd is te mislukken. De dame probeert hoger te zingen dan ze feitelijk kan, is niet bepaald toonvast (en dat is eufemistisch uitgedrukt) en kweelt op een intens zouteloze manier de drie kwartier durende schijf aan elkaar. Kent Dazzling Dawn dan geen hoogtepunten? Jawel, met Experience 835 en The Next Blue Exoplanet bevat de plaat twee alleraardigste instrumentaaltjes die eerder aan Jean-Michel Jarre doen denken dan aan een metalband. Dat soort symfonische momenten leuken diverse andere songs ook op en het is schrijnend dat de band op dat soort momenten zonder twijfel op haar best is.
Zo lang Eclectika zich begeeft op het meer zwartmetalen pad is het allemaal best te pruimen; zodra Alexandra in het spel komt zakt de kwaliteit tot ver beneden peil. Mijn advies: dump dat slap excuus voor een zangeres en ga black metal maken. Tot die tijd is deze Franse band helaas de moeite niet waard.
Tracklisting:
- The End
- Dazzling Dawn
- Sophist Revenge
- Les démons Obsédants du Regret
- There is no Daylight in the Darkest Paradise
- Experience 835
- The Next Blue Exoplanet
- Marble Altar
- Stockholm Syndrome
- Corps décharnés
Line-up:
- Aurélien Pers – zang
- Alexandra Lemoine – zang
- Sébastien Regnier – zang, instrumenten
Links: