Onder de naam Dragonlord laat Eric Peterson – in het dagelijks leven gitarist van Testament – naar eigen zeggen zijn voorliefde voor symfonische black metal horen. Dominion is het derde album van Dragonlord en mijn eerste kennismaking met dit project. Peterson is op dit album zelf verantwoordelijk voor gitaar, bas, screams en cleane zang. Dat hij een aardig potje kan spelen, is bekend. Zijn zang, en met name zijn screams zijn echter ook overtuigend.
Helaas weet het album niet echt te overtuigen. Na het intro Entrance begint het titelnummer prima, al doen de orkestgeluiden uit het keyboard van Lyle Livingston wat goedkoop aan. Halverwege slaat het nummer om en verwordt het tot een gezapige variant van Testament. Ook Ominous Premonition, het volgende nummer, begint prima maar leidt halverwege onder de weinig overtuigende wissel naar een flauwe vorm van black ’n roll, die zijn vervolg krijgt op het nummer Lamia. Het dieptepunt wordt bereikt met Love of the Damned, een mindere variant op Testament’s The Ballad en The Legacy. Peterson klinkt hier zelfs als Chuck Billy. Daarna wordt gelukkig een aardig herstel ingezet. Northlanders klinkt bij vlagen erg goed, maar met name op de laatste twee nummers – The Discord Of Melkor en Serpents Of Fire – weet Dragonlord venijnig uit de hoek te komen en wordt de eindscore voor dit album omhoog getrokken.
Op Dominion komen prima ideeën voorbij, maar als geheel weet het album geen verpletterende indruk achter te laten. Daarbij klinkt het album ook wat krachteloos dankzij de productie, waar Peterson zelf verantwoordelijk voor is. Wat rest na het beluisteren van Dominion, is dat hier veel meer in had gezeten.
Score:
70/100
Label:
Spinefarm Records, 2018
Tracklisting:
- Entrance
- Dominion
- Ominous Premonition
- Lamia
- Love Of The Damned
- Northlanders
- The Discord Of Melkor
- Serpents Of Fire
Line-Up:
- Eric Peterson – Zang, Gitaar, Bas
- Lyle Livingston – Keyboards
- Alex Bent – Drums
- Leah – Zang
Links: