Doom:VS – Earthless
Solitude Productions, 2014
Dus Doom:VS is dan toch geen stille dood gestorven! Toen Johan zijn hersenkind in 2004 boven het doopvont hield, duurde het niet lang of hij had er twee bloedmooie doomplaten mee gemaakt. Dit derde stuk verdriet heeft echter zes jaar op zich laten wachten.
Er is één heel ingrijpende verandering ten opzichte van vroeger. Tegenwoordig laat de intense Saturnus-grunt de weemoed ervan afdruipen. Het is weldegelijk Thomas, die zijn treurwilgsplijtende stentorpatent uitleent. Alleen waar het kan laat hij een getormenteerde roep weerklinken. Ze geven nog meer diepte aan de aangrijpende, langzaam ontplooiende leadsluiers. Op immer aanzwellende melancholiewentelingen voeren ze je mee naar bittere climaxen, een punt waarop alle tragediën der wereld op je neerdalen. Weidse synths schetsen een troosteloze vlakte van doffe ellende, zodat het allemaal nog ontluisterender en verslagener aan de ziel vreet.
Elke lead – soms harmonieus – zit vol op de gevoelige snaar en krijgt hartverscheurende onderriffs mee. Introspectieve pingels met fragiel narratief zorgen voor pakkende contrasten om er vervolgens nog eens een kippenvelontlading met gedesillusioneerde grunt bovenop te doen. Dit is kille, authentieke droefenis, die wentelt in de vergankelijkheid onzer allen. Het is nooit overdreven melodramatisch, origineel en pakkend des te meer. Als de aarde zou kunnen huilen, dan moet dat ongeveer zo klinken. Het verdriet der wereld.
Tracklisting
- Earthless
- A Quietly Forming Collapse
- White Coffins
- The Dead Swan of The Woods
- Oceans of Despair
- The Slow Ascent
Line-up:
- Johan Ericson – Gitaar, basgitaar, drums, synths
- Thomas Akim Gronbaek Jensen – Vocalen
Links: