Derde album alweer van deze Noren van Djevelkult. Ditmaal brengt het Nederlandse Soulseller Records Drep Alle Guder uit. Dkjevelkult staat voor ultrasmerige en dito brutale black metal met die typische Noorse verbetenheid. Når Avgrunnen Åpnes uit 2018 verzamelde al acht ranzige werken die voorzien werden van een vuile productie. Nu is de productie nog vuil en smerig te noemen, doch deze klinkt toch net wat professioneler en bij momenten wel wat te klinisch. Brye Studio Dyslexia Production (voor de instrumenten) en de CBR Studio (voor de zangpartijen) werden gebruikt voor het opnameproces terwijl de mix en mastering in handen werd gegeven van Mattis Simen Løvbrøtte Elvestuen. En moeten we die brave man dan kennen, hoor ik jullie luidop denken? Natuurlijk! Deze man is gitarist in Endezzma en bespeelt de bas in Svartjjern.
Djevelkult speelt compromisloze black metal met een geutje thrash verwijzend naar de oude gloriedagen. Het is een mix van typische, vaak vrij simpele riffs en thema’s die aan elkaar worden geplakt en gelijmd door eerder scherp klinkende drums en gorgelende keelgeluiden. Vrij eenvoudige songstructuren worden gebruikt om de riffs vettig in elkaar te laten overglijden. Nu en dan de snelheid wat naar beneden halen door middel van een penetrant thema, zoals in Dødbringer, doch even graag gebruiken de heren dit thema weer om het tempo op te vijzelen via een dubbelbasverhaal naar een ultrasnelle blast. De heer Brye klopt er immers niet naast. En op Gorgoroth-iaanse wijze neemt Den Forhatte bezit van je. Het vocale gebeuren wordt hier van een nog zwartere kleur voorzien. I Kuldens Vold start erg verhalend en ontbolstert zich vervolgens tot het beste nummer van de plaat. Alleen al om de ijzige melodie die wordt opgepikt door het erg snelle voetenwerk van de heer Brye. En de hamerende blastpartijen, wat een ultrageil en vochtig nummertje! Een geweldig nummer als I Kuldens Vold wordt dan wel weer opgevolgd door een middelmatig The Life Destroyer, wat jammer is. Nochtans geven de thrashy dynamieken dit nummer toch enige flegmatiek mee. Het verdere verloop haalt jammer genoeg niet het niveau tot en met I Kuldens Vold.
Degelijk plaat wel maar met een te scherpe productie naar mijn mening, nu dat is de keuze die je als band maakt. Een iets voller en ronder geluid had de boel nog aangenamer gemaakt om luisteren. Maar laat dit in ieder geval de pret niet drukken, zolang maar alle Goden verbrand worden, neem ik aan.
De redacteuren van Zware Metalen schrijven ieder jaar op vrijwillige basis duizenden artikelen om de metalscene van Nederland en België te ondersteunen. Hiervoor zijn we afhankelijk van inkomsten die gegenereerd worden door het plaatsen van advertenties. Indien deze niet afkomstig zijn van directe partners (zoals poppodia en festivalorganisatoren), zal de overgebleven ruimte opgevuld worden door automatisch gegenereerde advertenties van Google AdSense. Omdat deze gebruik maken van zogeheten ‘tracking cookies’, hebben we volgens de AVG-wet jouw toestemming nodig om deze advertenties weer te kunnen geven. We begrijpen dat onze lezers hun privacy op het internet waarderen, maar het accepteren van het cookiegebruik houdt Zware Metalen (en dus indirect de metalscene) in leven. We hopen daarom dat je instemt met het gebruik van de cookies. Mocht je er interesse in hebben, kun je onze privacyverklaring lezen.
