Disharmonic – Magiche Arte E Oscuri Deliri
Beyond… Productions, 2015
De Italiaanse band Dishamonic is terug met hun derde album: Magiche Arte E Oscuri Deliri. De band is sinds 2011 weer bij elkaar na acht jaar stilte, en zet met dit album de lijn van het vorige werk door.
Na de intro doet het album meteen denken aan de waanzin van Arcturus, Cose Buie had dan ook zo op La Masquerade Infernale kunnen staan. Over het hele album zijn korte passages synthesizer te vinden die sowieso erg aan Arcturus doen denken. Alter Ego Magico bevat gitaarleads die erg aan de atmosferische riffs van Hooded Menace doen denken. Deze leads blijken later op het album vaker terug te komen op een erg kenmerkende manier. In deze epische track wordt ruimte gemaakt voor een solo die meer aan classic rock doet denken, maar daarom niet minder op dit album past. Ook zijn er veel invloeden van soundtracks en ambient muziek aanwezig. Zo doet het nummer Litania Della Porta Ermetica sterk denken aan Goblin of Jacula, doordat de voorgedragen woorden, synthesizers en drums een sfeer zetten die de occulte horrorfilms uit het thuisland niet zou misstaan. L’uomo Che Si Veste Di Bruma is de één na laatste track van het album en hier trekt de band alles uit de kast: de eerder genoemde elementen zijn aanwezig, maar daar worden slepende riffs die aan het oudere werk van Beherit doen denken aan toegevoegd en soms zijn bombastische timpanen te horen die Celtic Frost niet zouden misstaan.
De productie klinkt alsof dit album in een kerker is opgenomen en het zou me niets verbazen als dit ook echt het geval was. Bij veel platen zou dit een slechte eigenschap zijn, maar hier past het uitstekend. De muziek leent zich er perfect voor en neemt alleen maar toe in atmosfeer door de holle echo die over de hele opname ligt. De riffs op dit album zijn erg onorthodox. Natuurlijk zijn er herkenbare hooks, maar de manier waarop deze tot uiting worden gebracht binnen de structuur van de riff, maakt dat het geheel erg abnormaal uit de hoek komt. Die abnormaliteit draagt bij tot de nare sfeer, die vaak ook middeleeuws aandoet. Sterke doom invloeden zijn aanwezig in het tempo van de ritmesectie. De disharmonie in de riffs wordt neergelegd op een ritmesectie die voortsleept in het tempo van een rouwprocessie.
Disharmonic heeft met hun derde album een sterke plaat afgeleverd, waarop vooral de sfeer erg goed tot zijn recht komt. Als je fan bent van atmosferische blackmetal, horrorfilm soundtracks en een zekere mate van waanzin, dan is dit een album dat je moet checken.
Tracklisting:
- Nelle Arte E Nei Deliri
- Cose Buie
- Il Segno Oscuro Nascosto In Se
- Alter Ego Magico
- Il Casto Siero Del Peccato
- Litania Della Porta Ermetica
- Ippomanzia
- Le Sei Torri D’alabastro
- Macrochelys Temminkiki
- L’uomo Che Si Veste Di Bruma
- Il Delirio Delle Arti
Line-up:
- Profeta Isaia – Vocalen
- Sir Robert Baal – Gitaar
- Barone Von Hayden – Bas
- Lord Moloch Omunghus – Drums
Links: