Disasterhate – Mirroring the Abyss
Club Inferno Entertainment, 2014
Opnieuw een debuutplaat, deze keer is het het Italiaanse Disasterhate dat voor het eerst zijn kunnen laat horen. Het fijne Club Inferno is de verdeler van dienst, een sublabel van My Kingdom Music. De band bestaat voor drie vierden uit vrouwen, enkel de drummer is een man.
Thrashmetal is de emancipatorische place to be, zeker als het er wat wilder aan toe mag gaan dan bij het gemiddelde gothmetal-slaapkamerplaatje. Disasterhate doet er hier en daar nog een schepje bovenop (vooral instrumentaal dan), met naar melodeath neigende agressiviteit en progressiviteit. De screeuwzang doet me regelmatig denken aan Necrodeath, alleen kan het geforceerde geschreeuw van deze dame me totaal niet bekoren wegens: te irritant voor woorden. In de weinige cleane stukken komt het akelige accent dan weer boven, voor mij kan ze dus weinig goed doen. Muzikaal is het een stuk interessanter, met aanstekelijke thrashriffs die het ook bij moderne Amerikaanse mainstreammetalbands goed zouden doen. Niet dat het allemaal doorsnee is, er is een pak progressiviteit te vinden onder de oppervlakte, en soms wordt er open en bloot geflirt met een band als Opeth (Blank). Het zijn de betere stukken van dit album als je het mij vraagt. Misschien toch maar iets kalmer en progressiever aan doen en minder venijn injecteren in de thrash. En neem het van mij aan, in 99% van de gevallen denk ik het omgekeerde.
Tracklisting:
- Me = Android
- Desecrated Sick Reality
- Shining Black Mirror
- In a Rarefied Morning Sun
- Blank
- Toxic Sleep
- The Abyss
- Day of Zero
- The Isle of the Dead
Line-up:
- Rise – Bas
- Dan – Drums
- Reitia – Keel, gitaar
- Klaudia – Keel, gitaar
Links: