Dir En Grey – Arche
Firewall Div., 2015
Japanse muziek, het drijft een mens tot het uiterste. Ik ben zelf echter een fan van het meeste wat op dit eiland gefabriceerd wordt in het muzikale wereldje, maar sommige dingen kunnen er nog steeds moeilijk in. Twee jaar terug had ik het al niet makkelijk met The Unraveling, waar de band Dir En Grey me wat van haar oudere materiaal liet horen. Nu is het de beurt aan wat actueler werk, met het nieuwe en negende album Arche. Een nieuwe lading aan progressive metal op Japanse maat versneden dus.
Het is een waar understatement om te stellen dat dit zwaar op de maag ligt, want Dir en Grey is op heel wat momenten op deze nieuwe plaat compleet tenenkrommend geworden. Muzikaal is het eigenlijk vaak nog vrij interessant, want de band gaat van groove metal naar melodische metalcore-fases, van nu-metal tot ietwat hardere deathmetal en gooit er zelfs wat atmosferische rock in op andere tracks als T?sei of K?koku no Ky?on. Hoewel Dir en Grey zich blijft promoten als rockband, blijft dit echter veel te experimenteel en hard klinken en heeft het instrumentale luik te veel metal- en core-componenten om het rockpubliek gunstig te stemmen. Toch zijn het de momenten waar de band binnen haar rustigere marges blijft, dat ze genietbaar blijft. Zanger Kyo heeft best een aangename stem, maar wat kan die man uit de hoek komen als een verwijfde popster met verdraaid schelle en pijnlijke contrasten. Ook het extreme op nummers als Cause of Fickleness klinkt bij momenten gewoon te belachelijk voor woorden. Op andere momenten valt het dan weer wel mee, zoals op The Inferno en Revelation of Mankind. Binnen die nummers wisselt de man af met zijn core- of deathmetalvocalen en levert zo eigenlijk een interessante wisselwerking met de clean vocals. Raar genoeg is Dir En Grey dus het best op de meest extreme en de meest rustige momenten.
Toch blijft dit allemaal wat jammer. Dit is een band die gewoon muzikaal teveel paden bewandelt, maar ook nog eens een zanger heeft die er in de meeste gevallen gewoon een onbeluisterbaar potje van maakt. De meest extreme delen zijn prima te pruimen, net als de beheerste zanglijnen, maar eigenlijk wringt het schoentje op nagenoeg elke track. Geef enkele tracks de kans, kijk of de zangstijl je ligt en maak dan voor jezelf uit of je deze nieuwe plaat aanschaft. Het valt of staat echt met hoe je de extreme uithoeken van deze zang kan plaatsen.
Tracklisting:
- Un Deux
- Soshaku
- Uroko
- Phenomenon
- Cause of Fickleness
- T?sei
- Rinkaku
- Chain Repulsion
- Midwife
- Magayas?
- Kaishun
- Behind a Vacant Image
- Sustain The Untruth
- K?koku no Ky?on
- The Inferno
- Revelation of Mankind
Line-up:
- Kyo – Zang
- Kaoru – Gitaar
- Die – Gitaar
- Toshiya – Bas
- Shinya – Drums, percussie
Links: