DeWolff – Roux-Ga-Roux
Electrosaurus Records, 2016
Hij ligt al een maandje in de schappen, maar wordt nu ook hier op Zware Metalen nog van een review voorzien, deze nieuwe van Limburgs trots DeWolff. De band heeft afgelopen decennium flink naam gemaakt met een ontelbaar aantal optredens, en behoeft anno 2016 ook eigenlijk geen introductie meer. Daarom dus meteen ter zake. De zesde langspeler van het uit Geleen afkomstige trio werd Roux-Ga-Roux gedoopt, en biedt de luisteraar een ruim vijftig minuten durende trip op vuige bluesrock en rauwe psychedelica.
Het is vies (zeg gerust ‘sleazy’), het swingt de pan uit en het getuigt van een ongelofelijke muzikaliteit, de muziek op Roux-Ga-Roux. De vocalen van de heren worden met elk nieuw album beter, en hoewel ik niet zo gecharmeerd ben door de vrouwelijke koren, lijken de soulinvloeden in (vooral) de zang rechtstreeks uit Sheffield, Alabama te zijn overgevlogen. Wat de plaat anders maakt dan alle vorige albums van de Limburgers, is dat er voor het eerst een échte basgitaar te horen is. Waar voorheen toetsenist Robin Piso de baspartijen uit zijn hammond haalde, neemt nu Joep Bollinger de laagste tonen voor zijn rekening. Daarnaast wordt er niet meer zo veel instrumentaal gefreakt als op voorgaande albums. Vooral gitarist Pablo van de Poel lijkt meer over zijn solo’s te hebben nagedacht en laat wat minder aan het toeval over. Gelukkig gaat dat gegeven niet ten koste van de spontaniteit. De studiogeluiden op de achtergrond (praten, lachen, zoemen van een versterker en dergelijke) geven de luisteraar namelijk het gevoel dat hij daadwerkelijk bij de opnamesessie aanwezig was.
Nog uren kan ik uitweiden over hoe gaaf ik de nieuwste DeWolff vind, maar het is veel leuker dat zelf te ontdekken. Luister eens naar het fucking groovy Black Cat Woman, het naar The Rolling Stones neigende Stick it tot the Man, of mijn persoonlijke favoriet Tired of Loving You, met rustige intro en solo’s die hun weerga niet kennen. Kun je de muziek van The Doors, Lynyrd Skynyrd, The Rolling Stones of zelfs zwaardere acts als Monster Magnet en Kadavar waarderen, dan MOET je DeWolff eens opzetten. Roux-Ga-Roux is net zweterige seks: Er is niets zo lekker als lekker vies!
Tracklisting:
- Roux-Ga-Roux
- Black Cat Woman
- Sugar Moon
- Baby’s Got a Temper
- What’s the Measure of a Man
- Easy Money
- Lucid
- Stick it to the Man
- Tired of Loving You
- Love Dimension
- Toux-Da-Loux
Line-up:
- Pablo van de Poel – Gitaar en vocalen
- Robin Piso – Toetsen en vocalen
- Luka van de Poel – Drums en vocalen
Links: