Depressed Mode – …For Death
Firebox Records, 2009
Depressed Mode is na anderhalf jaar terug met een prima opvolger van Ghosts of Devotion. De stijl is van sfeervolle, zweverige doom veranderd naar een symfonische death/doom combinatie en de heren en dame weten bij tijd en wijle zeker te overtuigen. Men laat een aantal steken vallen waaronder te overheersende keyboards en nogal wisselende zangprestaties. Maar een stijgende lijn is zeker zichtbaar. Als een mix van Sceptic Flesh (zeker ten tijde van Sumerian Deamons) en Draconian met wellicht wat Dimmu Borgir invloeden je wel wat lijkt is dit een aanrader.
De Finnen beginnen het geheel met het stevige en bombastische openingsnummer Death Multiplies. Een sfeervolle rockende compositie met daverend drumwerk, die wel wat weg heeft van Sceptic Flesh‘s stijl op Sumerian Deamons. Vreemd is alleen dat in dit nummer de zang nogal ondergesneeuwd wordt door de overige instrumenten, iets wat op de rest van het album niet het geval is.
Dit mag de pret niet drukken en de tweede track She’s Frozen begint wederom met bombastische keyboards en vervolgt als een lekker ronkend nummer. Helaas wordt het nummer een beetje knullig tot tweemaal toe onderbroken door een wel heel minimalistisch instrumentaal intermezzo wat zonder probleem weggelaten had kunnen worden wat mij betreft.
Met het nummer Loving A Shadow heb ik een haat-liefde verhouding gekregen. Ik vind het een van de beste nummers op de cd. Stevig en onheilspellend met de zweverige achtergrondzang van Natalie Koskinen (bekend van Shape Of Despair) en een erg sterk refrein wat vaag aan Draconian doet denken. Alleen valt de zangprestatie van de dame in kwestie in haar solostuk tegen en grenst het zelfs aan het valse. Deze dame kan veel beter!
De loodzware opening van het daaropvolgende The Scent is een knipoog naar hun funeral doom invloeden. De keyboards liggen er wel wat dik op waardoor er kracht uit de compositie verloren gaat maar het nummer overtuigt zeker.
De rest van de cd laat eenzelfde patroon zien. Sterke en afwisselende nummers met een kop en staart die helaas vaak toch wel een minpuntje bevatten. Niet om nu enorm de zeikerd te spelen maar neem bijvoorbeeld de openingszang van A Glimpse Of Tomorrow. Ben ik de enige bij wie dit doet denken aan de South Park impersonatie van Barbara Streisand?
Maar het glas is meer dan half vol en na een flink aantal luistersessies is de conclusie zeker positief. Ja, de vaart gaat er na verloop van de cd toch wel duidelijk uit maar als dat resulteert in heerlijke spookachtig zwevende nummers als A Sigh dan hoor je deze jongen niet klagen. Het geheel eindigt zelfs in echte funeral doomtraditie met het verpletterend zware titelnummer. De cd op repeat zetten creeërt zo wel een vrij schizofreen effect maar ongetwijfeld is het de bedoeling om na de laatste tonen even te wachten en het geheel op je in te laten werken. Je hebt tenslotte in drie kwartier een behoorlijk gevarieerd album voorbij horen komen!
Depressed Mode heeft door haar stijlwijziging de deur op een kier gezet naar een breder publiek. In vergelijking met het
is er duidelijk gekozen voor een minder zweverig geluid en gaat het geheel meer richting een symfonische death/doom aanpak zoals de band het zelf noemt. De volumeknop van de keyboards had wat lager gemogen maar liefhebbers van sfeervolle metal die laveert tussen doom en gothic met wat death invloeden kunnen hier mee uit de voeten. Enkele schoonheidsfoutjes maar verder een prima album dat een lichtelijk stijgende lijn inzet ten opzichte van de voorganger.
Tracklisting:
- Death Multiplies
- She’s Frozen
- Loving A Shadow
- The Scent
- Prologue To The Thousand Skies
- Tunnel Of Pain
- A Glimpse Of Tomorrow
- A Sigh
- …For Death
Line-up:
- Ossy Salonen – Vocals and Orchestrations
- Natalie Koskinen – Vocals
- Tomppa Turpeinen – Guitars
- Iiro Aittokoski – Drums
- Teemu Heinola – Guitars
- Henri Hakala – Bass li>
Links: