Deathstars – Night Electric Night

Deathstars – Night Electric Night

Nuclear Blast, 2009

Deathstars is een supergroep. Zo was het althans bedoeld. De duivelse sfeer, de catchy nummers. De albums Synthetic Generation en Termination Bliss draaien regelmatig rondjes en worden gedubbed in het accent van ondergetekende. Ik keek uit naar dit album, dit combo heet flair en style.

En ja hoor, wat een topper! Tenminste, als je er van houdt. Waarvan? Wel, van die death en black metal artiesten die de commerciële tour opgaan. Is het dan zo commercieel? Ja hoor. Heb je geen oren? Chertograd is nog meer synth-geïnfecteerd dan de laatste Crematory en zo poppy als The Rasmus. Met een enorme catchy vibe probeert Deathstars de duistere sfeer van de vorige albums over te brengen, maar ze falen nog erger dan de meeste Amerikaanse remakes van Aziatische horrorfilms. Zanger Bernadotte klinkt als een theatrale versie van Clawfinger‘s Zak Tell, en dat is niet zo fijn. Meezingnummers die zangkundig zo geplastificeerd zijn als mogelijk, en nog irritanter klinken dan de zoveelse Sisters Of Mercy-klonen. Het is niet omdat er wat drums en pseudo-metal-gitaren in zitten dat het daarom heavy of aanstekelijk is. In tegenstelling tot de vorige albums is Deathstars compleet de metal-sprit kwijtgeraakt en kan zich het zich beter richten op de gothic industrial richten, want dit is volkomen club-metal-gothic. Zonder uitzondering trouwens, want de nummers zijn onderling even inwisselbaar als Heineken en urine.

Als je zonodig meezingritmes opzoekt, neme dit dan vooral tot u. Ik raad het u alleszins af. Hoeveel ik ook hield van het Synthetic über-Marylin Manson-gedoe… Deathstars is volledig verloren aan de metal. Zwak, matig, platvloers en commercieel. Waar zijn nummers als Semi-Automatic gebleven? Dit is (nochmaals) poppy goth. Met gepushte vocalen (zuchten en slissen na iedere zin is niet cool), Madonna-key’s (broer van Dissection-reïncarnatie Jon Nödtveidt, so what), muffe tech-drums en hitpotentieel gebombardeerde nummers komen ze zeker op tv, maar mijn cd-speler zullen ze snel verlaten. Zwak. Ik luister nog liever naar de laatse Zeromancer, het veel overtuigender Deadcell of H.I.M. dan naar dit nieuwbakken goth-spul.

Tracklisting:
NE

  1. Chertograd
  2. Night Electric Night
  3. Death Dies Hard
  4. The Mark Of The Gun
  5. Via The End
  6. Blood Stains Blondes
  7. Babylon
  8. The Fuel Ignites
  9. Arclight
  10. Venus In Arms
  11. Opium

Line-up:

  • Andreas “Whiplasher Bernadotte” Bergh – vocals
  • Eric “Cat Casino” Bäckman – guitar
  • Emil “Nightmare Industries” Nödtveidt – guitars and keyboards
  • Jonas “Skinny Disco” Kangur – bass and backing vocals
  • Ole “Bone W. Machine” Öhman – drums

Links: