Het Duitse Deadborn uit Baden-Baden is aan zijn vijftiende levensjaar bezig. De typologie van deze band is door de jaren heen weinig gewijzigd en staat geboekstaafd als technische death metal. Ik zal in het verleden de naam Necrophagist gedropt worden, iets wat lichtelijk te ver ging, maar niet volledig onterecht was, mede omdat twee leden een link hebben. Hoe dan ook, Deadborn is toe aan album nummer drie.
Solide, degelijk, … Duits. Dat waren de meest gehoorde opinies over deze band in het verleden. Death metal met een technische geaardheid, die vaak gebruik maakt van thrash en grooves waar dat mogelijk is. Dew-Scented en consoorten, daar houden ze in Duitsland wel van. In Nederland hebben ze Legion of the Damned en is een Deadborn niet noodzakelijk. Tot nu misschien, want Deadborn gaat breder. De technische deathmetalonderstroom is iets volwassener geworden, dat is punt één. Er wordt nog flink gevingerd op de gitaren, maar het is net iets doeltreffender en met meer begeestering gebracht dan in het verleden, toen het allemaal wat etaleren van kennis en kunde betrof. Punt twee is het feit dat er veel meer hooks en memorabele riffs gebracht worden. Dat hangt grotendeels samen met punt drie: de sound. De plaat is opgenomen in de Kohlekeller Studio met producer Kritian Kohlmannlehner (Aborted, Benighted) en die heeft richting Polen gekeken. Denk aan Lost Soul en oudere Decapitated (check even de stream hierboven), zelfs Hate. De noemer techdeath is dus niet breed genoeg meer, tijdens een Abortive Interment denk ik zelfs aan blackened death.
Een meer dan degelijk album deze keer dus. Deadborn varieert meer en beter en laat naast technische trucs ook staccato materiaal horen en vult zijn death niet alleen met thrash aan maar ook met blackened elementen. Prima zo.
Score:
81/100
Label:
Apostasy Records, 2018
Tracklisting:
- Veneration
- Sense of Delight
- Canine Devotion
- Dogma Anti God
- Abortive Interment
- Zero Moment of Truth
- Your Symbol Burns
- Heretic Torment
- Prayer in Exigence
Line-up:
- Slavek Foltyn – Drums
- Mario Petrovi – Keel
- Jo Morath – Gitaar
- Kevin Olasz “Die Eule” – Gitaar
- Giulio Rimoli – Bas
Links: