De Profvndis Clamati – In Between Passionate Minnuendos
Eigen Beheer, 2010
Het Braziliaanse De Profvndis Clamati kent een rommelige geschiedenis van zowel stijl als wisselingen binnen de line-up. Het begon in 2002 onder de naam Long Winter met het plan om folk/black metal te spelen. Sindsdien is er aardig wat veranderd als ik het zo hoor. Wat De Profvndis Clamati ons op deze EP voorschotelt lijkt geenszins op wat men oorspronkelijk wilde brengen.
Undying Orchestral Suite is een instrumentaal nummer dat nog niet helemaal laat zien wat voor stijl de band nu eigenlijk speelt. Het is een bijna middeleeuws klinkend orchestraal werk wat mij persoonlijk niet echt aanspreekt. Het tweede nummer is waar de band zijn ware gezicht toont. Een gezicht waar wanhoop en verdriet op af te lezen zijn. Deze Brazilianen zijn namelijk behoorlijk bedreven in het spelen van getergde funeral doom. Het tempo ligt niet zo heel erg laag, maar de feeling en sound zijn zo funeral als je het maar kan krijgen. De orchestrale toetsen zijn nog steeds aanwezig, maar worden aangevuld met stemmige gitaren en een pijnlijke grunt die klinkt alsof er een vriezer over een ruwe stenen straat gesleurd wordt.
Het geheel doet me denken aan bands als Tyranny, Ea en Shape of Despair, alleen dan iets rauwer en ruiger. Wanneer er een blasbeat onstaat doet het me ook nog eens vluchtig aan Ataraxie denken. Ik kan niet anders concluderen dan dat het smaakt naar meer. Kom maar op met een full-length.
Tracklisting: 
- Undying Orchestral Suite
- Love May Sink by Slow Decay (Requiem & Dirge)
Line-up:
- Kleber Fainer – Vocalen, Toetsen
- Carlos Barcelos – Gitaren
- Daniel Franco – Basgitaren
- Thiago Faggiani – Drums
Links: