Darkthrone – The Underground Resistance
Peaceville Records, 2013
Toen Darkthrone enkele weken geleden een eerste voorproefje van het nieuwe album The Underground Resistance liet horen vlogen binnen de kortste keren de ongezouten meningen je om de oren. Dat de band die ons ooit de absolute black metal-klassieker Transilvanian Hunger bracht zo ver van hun oorspronkelijke sound was afgedwaald was voor sommigen moeilijk te verwerken. Er gingen zelfs stemmen op dat het om een grap ging en dat het tweetal als Noorse internet-trollen de gehele metalwereld voor de gek hield. Anderen prezen de band voor hun eigenzinnigheid en keken met smart, en mogelijk stiekem toch een kleine dosis angst, uit naar de releasedatum. Nu is het zover, en is het aan mensen zoals ik om wat nuttigs te schrijven over een band waar in de jaren al vele woorden aan vuil zijn gemaakt.
Als ik het dan toch nog heel even over mijzelf mag hebben: “Old-school”, het zegt mij niet zoveel. Ik ben de laatste die de relevantie en invloed van de bands die als pioniers in vervlogen tijden genres als black metal gevormd en bepaald hebben zou bagatelliseren. Maar is het niet de rol van bands die nu actief zijn om weer nieuwe risico’s te nemen en te experimenteren zoals de oude helden dat twintig of dertig jaar geleden deden? Natuurlijk is het wat veel gevraagd van een band als Darkthrone die al meer dan twintig jaar meegaat om continu vernieuwend te blijven, maar waarom toch altijd die wil om naar muziek en genres, die in mijn mening al tijden de relevantie voorbij zijn, terug te keren? Het zal ze een worst wezen wat ik of ieder ander persoon ervan vindt. De heren Fenriz en Nocturno Culto slaan hun eigen weg in en maken de muziek waar ze in eerste instantie vooral zelf gelukkig van worden.
Tijd om het over muziek te hebben. Of eigenlijk nog specifieker: laten we het eerst eens over de productie hebben. Voor het eerst heeft de band namelijk gekozen voor een relatief heldere en modernere productie. Het is nog steeds geen Protools-feest zoals op zoveel albums tegenwoordig, maar de gruizige garage-sound is ingewisseld voor een beter gedefinieerd geluid dat toch lekker organisch klinkt. Dit is eigenlijk kenmerkend voor de het hele album; de muziek is ouderwets met hier en daar en wat modernere karakteristieken. Bovendien heeft de crust-punk van de vorige albums wat meer plaats moeten maken voor een meer heavy metal-georiënteerde sound.
In iets meer dan veertig minuten krijgen we zes nummer voorgeschoteld. Wat hierin opvalt is dat ondanks de hang naar ouderwetse stijlen er toch veel diversiteit tussen de nummers is te vinden. Na de redelijk voorspelbare opener Dead Early komt meteen een nummer als Valkyrie wat veel meer naar een klassieke vorm van power metal neigt, inclusief de compleet over-the-top operatische uithalen van Fenriz. Ook met The Ones You Left Behind komt de band verrassend uit de hoek. Het nummer opent met een Motörhead-achtige riff, gecombineerd met valse vocalen die bijna neigen naar een band als Virus. Halverwege het nummer worden we dan opeens getrakteerd op een heerlijke riff die zo van een Muse-album gejat had kunnen zijn. Als laatste dan het controversiële Leave No Cross Unturned. Een dikke veertien minuten aan denderende speed- en thrash-metal, met een flinke knipoog naar King Diamond en een paar heerlijk slordige gitaarsolo’s.
Dit alles demonstreert eigenlijk vooral één ding: deze band is ondanks alles niet vergeten hoe het goede nummers moet schrijven. Zoals ik in het begin al zei, het is mijn ding niet helemaal. Maar tegen alle verwachtingen in ben ik toch steeds meer in de kracht van dit album gaan geloven. Er staan teveel goeie riffs, teveel momenten die hoe dan ook een glimlach op je gezicht zullen toveren en simpelweg teveel goede nummers op om het zomaar af te doen als een album van een band die uit pure verveling iets totaal anders is gaan doen. Je kan er veel over zeggen, maar saai is het in ieder geval niet en dat is een flinke prestatie voor een band die al zo lang meedraait. Zolang deze Noren zich niets aantrekken van de verwachtingen van andere mensen verdienen ze op zijn minst, zo niet ieders waardering, dan toch in ieder geval respect.
Tracklisting:
- Dead Early
- Valkyrie
- Lesser Men
- The Ones You Left Behind
- Come Warfare, The Entire Doom
- Leave No Cross Unturned
Line-up:
- Fenriz – Drums, Vocals
- Nocturno Culto – Vocals, Guitars, Bass
Links: