Dantalion – Call of the Broken Souls
Det Germanske Folket – 2008
Voor mij ligt een hoes die mij verdomd veel aan die van The Secrets of the Black Arts van Dark Funeral, Victory of the Dead van Bluteszorn en de cult horror film Tomb of the blind dead doet denken. En het zou best kunnen dat deze hoes voornamelijk door het laatste geïnspireerd is. Voor mij ligt immers de tweede cd van het Spaanse gezelschap Dantalion (even voor de duidelijkheid: Tomb of the… is geregisseerd door de Spanjaard Amando De Ossorio).
En zoals de hoes qua originaliteit te wensen overlaat is het met de muziek niet veel beter gesteld. Datalion maakt black metal die tussen mid- en up-tempo in ligt, met wat sfeervolle passages en een behoorlijke scheut death metal. U begrijpt het al, net als bij het eerder in de review genoemde Bluteszorn dus een behoorlijk clichématig zooitje.
De nummers die op Call of the Broken Souls staan zijn redelijk lang, tussen de zes en acht minuten, en dat is eigenlijk wat overbodig. Er gebeurt namelijk vrij weinig in deze nummers. Geen ‘spanning’, geen leuke uitgebouwde en/of terugkerende motiefjes en barweinig originele ideeën. De meest aanwezige elementen in de muziek van de heren van Dantalion zijn de vocalen en de drums. Deze zijn beide niet slecht maar ook verre van boeiend. De vocalen zijn een soort halve grunt die net niet diep of vol is en ook niet echt rauw. Verder kennen ze weinig tot geen diversiteit. De drumpartijen ratelen het gehele album redelijk door, al zijn ze tijdens de ‘sfeervolle’ midtempo-intermezzo’s wel ingetoomd. Verder zijn er dus een paar rustigere stukken te ontdekken waarin de band een keyboard inzet om de sfeer te verhogen. Ter compensatie zijn er ook wat onvervalste up-tempo stukken in de muziek verwerkt, maar echte furie is nergens te ontdekken.
Nee, iets veel positievers kan ik er niet van maken, iets negatievers overigens ook niet. Het ontbreekt het album gewoon aan originaliteit en echte afwisseling, al zit het geheel wel redelijk inelkaar. De heren maken wel gebruik van afwisseling binnen de nummers zelf, maar omdat de nummers een beetje op één tempo doorgaan, valt dit nauwelijks op. En afwisseling tussen de nummers zelf is er ook niet echt. Ik zeg het niet graag, maar ik denk dat men Call of the Broken Souls beter kan laten voor wat het is. Er is zoveel beter.
Tracklist:
- Antaruxa
- Wandering Along the Paths
- Cold Winter Dusk
- Forest of Laments
- A Corredoira das Animas
- Prophecy of Sorrow
- Deaths Cold Layer
- … As the Candle Fades
Line-up:
- Zeukram – Vocals
- Netzja – Guitars
- Thorgrim – Bass
- Naemoth – Drums en keyboard
Links: