Damnation Army – Circle Of The Brave
Mascot Records, 2008
Thomas Nyholm is terug, drie jaar na Tyrant. Dat Tyrant charmeerde mij met grote mate, zoals het dat ook bij collega Gio deed. In dat jaar bereikte het zelfs de jaarlijst van ondergetekende. De verwachtingen lagen dan ook niet laag bij deze Circle Of The Brave.
En Circle Of The Brave is anders dan Tyrant. Minder Dimmu Borgir en Dissection, meer Dark Tranquillity en Omnium Gatherum. Zweeds klonk het al van in den beginne, maar de sound is zuidelijker geworden. Opener Resurrect My Demon is een snedig nummer inclusief catchy melodie die de koerswijziging kan vergoelijken. Daarna is het wat gestandaardiseerder, minder uitdagend, maar nog steeds ver bovengemiddeld – mede door de vele rocksolo’s en instrumentale uitstappen. De intro van Last Breath bevat wederom een ijzersterke Göthenborg-melodie, net als het nummer I en afsluiter Pha-Luteria. Alleen, de resterende nummers spreken te weinig tot het gemoed en maken het mij alleszins niet intrigerend genoeg. Nu al last van het In Flames-syndroom?
Beetje ontgoocheld wegens de rustige aanpak. Volgende keer graag weer meer peper en zout, en een pili pili in de poeperd. Kan beter, ook al is het niet slecht, waarmee ik refereer naar Resurrect My Demon. En ook al scheurt dit vele melodeath-zelfhulpgroepjes aan flarden, ik raad toch Tyrant aan.
Tracklisting:
- Resurrect My Demon
- 999 Devils Descent
- Last Breath
- Angels Of The Underworld
- Dark Ones Misery
- Manipulated Dream Design
- Upon The Bleeding Horns
- I
- Pha-Luteria
Studio Line-up:
- Thomas Nyholm – alles
Links: