Curse Upon a Prayer – Rotten Tongues
Inverse Records, 2015
Het Finse Curse Upon a Prayer is dit jaar toe aan de tweede full-length, maar verder blijven alle gegevens over deze muzikanten verzwegen. Geen idee dus of het hier gaat om bekende personen binnen het blackmetalgenre, maar op basis van deze langspeler kan ik wel stellen dat ze het melodische blackmetalgenre goed in de vingers hebben.
Uniek klinkt het uiteraard niet, maar dit is wel lekker uitgevoerd. Wie de Göteborg-stijl nauw aan het hart ligt, is ongetwijfeld verlekkerd op het spul van deze Finnen. Erg catchy melodieën die goed op tempo gebracht zijn en die afwisselen met wat symfonische momenten die lichtjes mysterieus klinken maar zeker niet te occult gaan. Vocaal is er ook flink wat afwisseling, gaande van scherpe en overtuigende screams tot logge grunts. Een beetje het vroegere Graveworm-pakketje dus, maar wel met nog wat Attila Csihar momenten erbij.
Wie nog steeds houdt van een kwalitatieve Zweedse meloblackplaat, maar dan met Finnen, is hier zeker aan het juiste adres. Op maat van de vaderlandse scene is dit het materiaal dat je kan verwachten van bands als Signs of Darkness, enkel doet deze plaat me duidelijk meer dan de laatste release van die Limburgers. Het is een kwestie van afwerking en diepgang, die aspecten zijn op Rotten Tongues zeker aanwezig. Originaliteit niet echt.
Tracklisting:
- The Distant Chaos
- Death Sentence
- Third Day of Creation
- Red Room
- Devil On The Churchyard
- Divinus Mortis
- Rotten Tongues
- The Lost Symbol
- White Ghost
Links: